Στο θέατρο ''Βαφείο'', αυτό με τη ζωγραφισμένη φιγούρα του συχωρεμένου Λάκη Καραλή στον τοίχο του,κάτι σημαντικό έγινε τους περασμένους μήνες: εννέα νέοι ηθοποιοί ανέλαβαν να ενσαρκώσουν όλα τα πρόσωπα του αριστουργηματικού ''Καπετάν-Μιχάλη'' του Νίκου Καζαντζάκη υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του Γιώργου Κουσκουλή. Όλοι μαζί κέρδισαν το στοίχημα! Κατάμεστο ήταν το θέατρο στη χθεσινή τελευταία παράσταση του έργου, κατάμεστο ήταν επίσης και καθ' όλη τη διάρκεια των παραστάσεων του, όπως πληροφορήθηκα. Μιλάμε δηλαδή για μία άκρως επιτυχημένη από εμπορικής άποψης παράσταση μέσα σε καιρό κρίσης μάλιστα!
Το ευτύχημα βέβαια είναι πως ο Κουσκουλής δούλεψε με γνώμονα την καλλιτεχνική και όχι την εμπορική επιτυχία. Και δεν ήταν καθόλου εύκολο αυτό.
Ο ''Καπετάν-Μιχάλης'' είναι ένα κλασικό καζαντζακικό έργο, αλλά και μία εξίσου κλασική παράσταση του 1966, από τον θίασο του Μάνου Κατράκη με την ανυπέρβλητη μουσική κιόλας του Μάνου Χατζιδάκι. Σήμερα, μένοντας απόλυτα πιστός στο πνεύμα, τη γλώσσα και το ήθος του συγγραφέα, ο σκηνοθέτης κατέθεσε μία αξιόλογη φρέσκια παράσταση, μπολιάζοντας την με νεοτερίστικα στοιχεία - ευτυχώς όχι του στυλ ''πλίνθοι και κέραμοι ατάκτως ερριμμένα'' -, με μία πρόταξη του ερωτικού στοιχείου μεταξύ της Τουρκάλας Εμινέ, του Καπετάν Μιχάλη και του Καπετάν Πολυξίγκη, ακόμη και με αδρές πινελιές ενός χιούμορ, το οποίο στα σίγουρα αποφόρτιζε τον θεατή στα απαραίτητα σημεία αυτού του ιστορικού, αλλά και ψυχολογικού δράματος.
Εύστοχα μεσ' στη λιτότητα τους τα σκηνικά - κοστούμια της Κωνσταντίνας Κρίγκου (ειδικά ο σκηνικός διάκοσμος με τον...εκμαυλιστικό οντά της Εμινέ σε υπερυψωμένο σημείο και σε αντιδιαστολή με τον βασικό τόπο δράσης, την οικία του Καπετάν-Μιχάλη), λειτουργικοί και παιγνιώδεις (ειδικά στη σκηνή με τα φωτογραφικά φλας κατά την τελετή ένωσης της Βαγγελιώς με τον Τίτυρο) οι φωτιμοί του κινηματογραφιστή Δημήτρη Θεοδωρόπουλου, πρωτότυπη με όλη την έννοια της λέξης η μουσική των Βάιου Πράπα - Οδυσσέα Μισόρη. Κινούμενοι σε αμιγώς κιθαριστικούς δρόμους και αποφεύγοντας την παγίδα του Κρητικού φολκλόρ, η συγκεκριμένη εργασία των δύο συνθετών με ''πήγε'' στην Ισπανία του Lorca και με παρέπεμψε σε αντίστοιχες εργασίες του κιθαριστή Βασίλη Τενίδη, συνεργάτη του Μάνου Χατζιδάκι, για το θέατρο και τη δισκογραφία.
''Πόσο καιρό δουλεύατε με τους ηθοποιούς;'' ρωτώ την Αθηνά Πρυνεντή, τη βοηθό σκηνοθέτη, εντυπωσιασμένος και απ' αυτόν τον τομέα, τον σημαντικότερο μετά τη σκηνοθεσία σ' ένα θεατρικό έργο. ''Τρεις μήνες'' μου απαντάει και μου δίνει το στίγμα μιας παρέας ενωμένης και ψυχωμένης για όλο αυτό το διάστημα.
Κρατάω τις ερμηνείες του Δημοσθένη Ξυλαρδιστού ως ένας σκληροτράχηλος Καπετάν-Μιχάλης, ατόφιο ''θεριό'' της Κρήτης, του Ιάσονα Παπαματθαίου ως ο αντίζηλος του, Καπετάν-Πολυξίγκης, του Μανώλη Βαζαίου και του Βασίλη Χρηστίδη που κατόρθωσαν με μαεστρία να υποδυθούν πολλές και διαφορετικές περσόνες, της Μαριάνθης Παντελοπούλου ως Εμινέ - στην ουσία η Ωραία Ελένη για την οποία ξεκίνησε ένας άλλος πόλεμος, της Δήμητρας Μητροπούλου ως η στωική σύζυγος του Καπετάν-Μιχάλη και της Χριστίνας Λυκοτσέτα ως Βαγγελιώ κυρίως, από τις πλέον θλιμμένες στα όρια του καταθλιπτικού ηρωίδες του έργου.
info
''Ο Καπετάν - Μιχάλης'' του Νίκου Καζαντζάκη και του Γιώργου Κουσκουλή, δεδομένης της επιτυχίας του, θα ξεκινήσει νέο κύκλο παραστάσεων σε διαφορετικό χώρο, μη ανακοινώσιμο για την ώρα.
ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ
