The metamorphosis of Narcissus. Το σπουδαίο έργο του Salvator Dali «ζωντανεύει» με τρόπο ζηλευτό στην συναρπαστική «Πρώτη Ύλη» του Δημήτρη Παπαϊωάννου. Γίνεται η δική του πρώτη ύλη, μαζί με άλλα ζηλευτά έργα όπως το
«Cristo morto» του Andrea Mantegna και πάνω σ’ αυτήν σχεδιάζει, πλάθει, αναπλάθει, χτίζει και γκρεμίζει, εμπνέεται, δημιουργεί με οίστρο μια παράσταση υποδειγματική, ζηλευτή, «ακριβή».
Σε ένα λιτό, λιτότατο χώρο στο Πειραιώς 260 και στα πλαίσια του Φεστιβάλ Αθηνών «κεντά» ο Δημήτρης Παπαϊωάννου με τον μοναδικό τρόπο που το κάνει-με λεπτοδουλειά ζηλευτή, με αποτελεσματικότητα που προσφέρει μέθεξη στον θεατή. Τα σκηνικά βοηθήματα ελάχιστα- μια εξέδρα, μια μεγάλη ξύλινη επιφάνεια και μια μικρότερη μαύρη, ένα τραπέζι,ένας κουβάς,ένα μικρόφωνο, μια καρέκλα, μια πετσέτα, ένα λάστιχο νερού, ένα σκαμπό. Χωρίς διόλου μουσικές –ήχοι μόνο απρόσμενοι-, χωρίς «ζεστούς» φωτισμούς-οι στοιχειώδεις μόνο. Η παράσταση όλη στηρίζεται στο όραμα του Παπαϊωάννου και στο σπουδαίο ντουέτο που κάνει με τον χαρισματικό Μιχάλη Θεοφάνους.
Καταρχήν σημαίνει πολλά ότι με τη δουλειά αυτή επιστρέφει ο άξιος δημιουργός στη σκηνή-όχι μόνο σκηνοθετώντας, χορογραφώντας αλλά και ως ερμηνευτής. Και είναι πολύ μεγάλος ερμηνευτής, το δίχως άλλο. Δημιουργός μέγιστος, αλλά και ερμηνευτής απ’ τους καλύτερους που είχαμε ποτέ. Και πόσο δοτικός-πόσο υπέροχα μοιράζεται τη σκηνή με τον Θεοφάνους, τι χώρο του δίνει να αναπτυχτεί και να ανθίσει, πόσο τον στηρίζει με ψυχή. Το σκηνικό «πάντρεμά» τους και η μεταξύ τους «χημεία»είναι,τολμώ να πω, έως και συγκινητική. Ο ένας «είναι» ο γλύπτης,ο ζωγράφος,ο σκηνοθέτης, ο εμψυχτής και ο άλλος είναι ο μαθητής, το μοντέλο, το δημιούργημα. Στη μια ώρα και περίπου είκοσι λεπτά που κρατά η παράσταση, υπάρχουν ανατροπές-αλλάζουν ρόλο ο θύτης με το θύμα, υπάρχει αγωνία να «χωρέσει» ο ένας μέσα στον άλλο,υπάρχουν συγκρούσεις και αίμα, υπάρχει χιούμορ και σαρκασμός, μέχρι την ώρα που οι δύο γίνονται ένα με τρόπο μοναδικό- ζηλευτό, με τρόπο που καθηλώνει,που φέρνει και δάκρια στα μάτια. Μέχρι που ο ένας ενώνει τα κομμάτια του με τον άλλο και προχωρούν μαζί.
Υψηλής αισθητικής θέαμα η «Πρώτη Ύλη»-μια ύλη που παρηγορεί,που δίνει ανάσα, που δίνει φιλί ζωής στους θεατές. Μην χάσετε τη συναρπαστική δημιουργία του μαιτρ Δημήτρη Παπαϊωάννου, μη χάσετε τον ίδιο σε μια απ’τις καλύτερες επιδόσεις του,μην χάσετε το «πάντρεμά» του με τον τάχιστα ανερχόμενο Μιχάλη Θεοφάνους, μην χάσετε –σας παρακαλώ και σας προσκαλώ!- την ευκαιρία να νιώσετε μια μέθεξη που σπάνια βρίσκουμε πια.
-Η «Πρώτη Ύλη» θα παίζεται στο «Πειραιώς 260» έως και τις 23 Ιουνίου και από τις 27 Ιουνίου έως τις 14 Ιουλίου [ώρα 21.00, εκτός Δευτέρας,Τρίτης και Τετάρτης.
