«Γνώρισα» τις «Φόνισσες» απ’τον καιρό που βρίσκονταν στο μυαλό του Αλέξανδρου Ρήγα και του Δημήτρη Αποστόλου. Τους άκουσα να τις περιγράφουν, τις είδα να στήνονται και να ξεστήνονται, να ξαναφτιάχνονται, μάθαινα τις σκέψεις τους για την καταλληλότερη διανομή, τις αγωνίες τους για το ιδανικότερο ανέβασμα και χθες βράδυ, τις είδα με σάρκα και οστά επί σκηνής, να προσφέρουν ξεκαρδιστικά γέλια και συνάμα μια αληθινή συγκίνηση με τις σκληρές τους αλήθειες.
Είχα διαβάσει το έργο και είχα εντυπωσιαστεί απ’ την δύναμη και απ’την δυναμική του, είχα γελάσει με την καρδιά μου με πολλές από τις εμπνευσμένες ατάκες του διδύμου, είχα σαγηνευτεί απ’ τον τρόπο που εξέλισσαν την ιστορία τους-σε σημείο που θύμιζε κάτι από θρίλερ!-κι είχα συγκινηθεί με τις δραματικές νότες. Όμως στην φιλόξενη πλατεία του «Πειραιώς 131» είδα τις Φόνισσές τους με σάρκα και οστά και σαγηνεύτηκα απ’ αυτές κι αφέθηκα να με «ταξιδέψουν» όπως μεθυστικά «ταξίδεψαν» και τους θεατές που ήταν πλάι μου-και σημειώστε ότι το κοινό της επίσημης πρεμιέρας είναι απ’ τα πλέον δύσκολα που υπάρχουν.
Έξι γυναίκες θύτες αλλά και θύματα μαζί ξεδίπλωσαν όλα όσα έζησαν και τις τραυμάτισαν πριν γίνουν φόνισσες αποδεικνύοντας ότι τα πράγματα δεν είναι πάντα όπως φαίνονται και ότι-το τόνιζαν ο Αλέξανδρος με τον Δημήτρη απ’ την πρώτη στιγμή- «τις περισσότερες φορές δεν είναι πράγματα, αλλά αξίες, αισθήματα, χαμόγελα, άνθρωποι, γνωστοί και άγνωστοι για να σε προστατεύσουν-συμπαρασταθούν όταν τους χρειαστείς...». «Κέντημα» έχουν καταφέρει οι δύο συγγραφείς με το τρελό κι άκρως σουρεαλιστικό γαϊτανάκι που έχουν στήσει με τις έξι φόνισσές τους και με τους τρεις υπερασπιστές του νόμου και που δίνει φιλί ζωής με το μήνυμα ελπίδας που περνά.
Θα γελάσετε πολύ με την εύρυθμη παράσταση που έφτιαξε ο Αλέξανδρος Ρήγας.Αλλά και θα συγκινηθείτε βαθιά μ’ αυτήν. Είδα πολλούς να βουρκώνουν μαζί μου στο κομμάτι που ήθελε την χαρισματική Χρύσα Ρώπα να ερμηνεύει με ψυχή το μονόλογο που θεωρώ πιο «ακριβό» από όλο το έργο, γιατί «αυτό» είναι η ζωή μας.
«Και στην τελική, όλοι γύρω-γύρω είμαστε, όλοι μπλεκόμαστε με κάποιο τρόπο! Και ο ένας να κάνει το καλό που μπορεί για τον άλλο- αυτό είναι το θέμα... Κι όπως είπε κι ένας δικός μου εκεί πάνω:ο κόσμος είναι πολύ στενός για να μη μπορούμε να αγκαλιαστούμε...". Θεωρώ πολύ σημαντικό σε στιγμές δύσκολες που βαλλόμαστε από παντού, που όλα γκρεμίζονται να δίνεις το μήνυμα του «μαζί»τονίζοντας πως πρέπει «ο ένας να κάνει το καλό που μπορεί για τον άλλο». Αυτό είναι το θέμα, λέει η Ρώπα από σκηνής και πράγματι αυτό είναι το βασικό θέμα. Το να κάνει κανείς το καλό που μπορεί.
Δείτε την καλαίσθητη παράσταση που έφτιαξε με ιδρώτα σώματος και ψυχής ο Ρήγας και απολαύστε μια σειρά ικανών ηθοποιών να βάζουν η κάθε μία το δικό της ξεχωριστό μικρότερο ή μεγαλύτερο κομμάτι σε ένα ενδιαφέρον παζλ. Η Χρύσα Ρώπα είναι μια ισχυρή μονάδα της κωμωδίας-κι όχι μόνο- και εδώ κάνει λεπτοδουλειά εξαιρετική. Δεν την χορταίνεις να «σαρώνει» με τον μοναδικό της τρόπο τη σκηνή, να μεγαλουργεί στις κωμικές σκηνές και να σου κόβει την ανάσα στις πιο δραματικές. Από κοντά η καίρια πάντα Ελένη Καστάνη σε μια πλήρη ερμηνεία. Αλλά και η πληθωρική και εύστοχη Τζέση Παπουτσή, η απολαυστική Παρθένα Χοροζίδου, η ευθύβολη Κωνσταντίνα Μιχαήλ και η ακριβής Σοφία Βογιατζάκη, η έντονη Νατάσσα Καλογρίδη, η άμεση Ναταλία Δραγούμη, ο σαρωτικός Πατρίκιος Κωστής! Μη χάσετε τις «Φόνισσες»!
