Μεσάνυχτα και κάτι στην Πανεπιστημίου.
«Στον Πουπουλένιο ήσουν;». Φεύγοντας μαγεμένος απ’την παράσταση του θεάτρου «Αθηνών» μπήκα σε ένα ταξί. Το μυαλό μου ήταν στην δουλειά-κέντημα. «Γεμάτοι είναι κάθε βράδυ - είναι η πιάτσα μου αυτή... Άμα βρεις τον τρόπο να γεμίζεις την καρδιά του κόσμου, τότε μόνο γεμίζεις θέατρα!». Ήταν ακριβώς αυτό που σκεφτόμουν. Γεμίζει η ψυχή, με την εξαιρετική παράσταση που έφτιαξε ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης στο φιλόξενο θέατρο της οδού Βουκουρεστίου.
Ήταν μαγεμένος απ’το συνταρακτικό έργο του Martin Mc Donagh - θυμάμαι που μου το έλεγε με πάθος πριν μπει στις πρόβες, ενώ δούλευε το κείμενο-ο ίδιος έκανε την υπέροχη μετάφρασή του. Και μαγευτήκαμε όσοι το χαρήκαμε στο υποδειγματικό ανέβασμα που υπογράφει σκηνοθετικά ο ίδιος-πιστεύω πως πρόκειται για την πληρέστερη σκηνοθετική του δουλειά που είναι προσεγμένη και στην παραμικρή λεπτομέρειά της. Φώτισε με μια ζηλευτή δεξιοτεχνία όλες τις πτυχές του έργου που συνδυάζει στοιχεία θρίλερ που κόβει την ανάσα και μαύρης κωμωδίας που σαγηνεύει με τις κοφτερές βιτριολικές ατάκες της. Τη μια στιγμή ήμασταν παγωμένοι με μια σειρά περιγραφών άγριων δολοφονιών - πέρα απ’τα κομμένα δάκτυλα είδαμε κι αναπαράσταση κακοποίησης μικρού παιδιού που "θάβεται" ζωντανό επί σκηνής!-και μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτων γελούσαμε ηχηρά με το -πιο μαύρο δεν γίνεται- χιούμορ που «πότιζε» το έργο του ο συγγραφέας! Το στόρι αληθινά δεν μπορεί να το προδώσει κανείς-και δεν πρέπει, γιατί οι ανατροπές που υπάρχουν σ’ αυτό δεν σταματούν μέχρι και το τελευταίο δευτερόλεπτο.
Το έργο εκτυλίσσεται σε ένα άγνωστο αυταρχικό καθεστώς. Ένας συγγραφέας-ρεσιτάλ ερμηνείας, μέτρου και ακρίβειας από τον άξιο Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη- ανακρίνεται από δύο αστυνομικούς ερευνητές-ο Νίκος Κουρής εξαίσιος στις κωμικές νύξεις του ρόλου και ζηλευτός στις χαμηλές του νότες όπου αποκαλύπτεται ότι έχει υποστεί μια γερή απώλεια, με τον Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλο σε υποκριτικό οίστρο και δουλειά κέντημα!- για τις παράξενες ιστορίες που έχει γράψει. Ιστορίες “για παιδιά”. Κάποιες αστείες και πολύ τρυφερές, κάποιες σκληρές και εξωφρενικά ζοφερές. Είναι, λοιπόν, κακό να γράφεις ιστορίες; Τι ακριβώς έχει συμβεί στην πόλη; Τι έπαθε το κοριτσάκι που βρέθηκε στους θάμνους; Λένε αλήθεια ή όχι οι αστυνομικοί; Τι συνέβη στο μικρό Εβραίο; Γιατί δεν το ‘γραψαν οι εφημερίδες; Είναι αλήθεια πως κάποιος έχει μιμηθεί τις ιστορίες του συγγραφέα; Τι σχέση έχει μ' όλα αυτά ο τρυφερός αδελφός του-ο Γιώργος Πυρπασόπουλος πετυχαίνει μια απ’τις πιο ακριβείς ερμηνείες του-; Γιατί πάσχει από νοητική στέρηση; Τι τους συνέβη όταν ήταν παιδιά; Τι συνέβη σ' όλους μας, όταν ήμασταν παιδιά; Συνεχείς ανατροπές, αστυνομική πλοκή, χιούμορ, ευφυείς διάλογοι, στοιχεία θρίλερ, με την βία και την τρυφερότητα να συνυπάρχουν, εξελίσσουν ένα παραμύθι που ισορροπεί έξοχα ανάμεσα στον κωμικό παραλογισμό και στην γνήσια κλασική τραγωδία.
Υπάρχουν πολλοί λόγοι που πρέπει να δείτε την παράσταση αυτή που γνωρίζει δικαίως τεράστια καλλιτεχνική αλλά κι εμπορική επιτυχία-ανήκει στις δουλειά που έγιναν sold out απ’το ξεκίνημά της!-. Υπάρχει ένα καταπληκτικό έργο, καταρχήν. Το οποίο έχει δουλευτεί με μαεστρία απ’ τον Μαρκουλάκη που είχε πολύτιμους αρωγούς του την Αθανασία Σμαραγδή-το σκηνικό έκπληξη και τα έξοχα κοστούμια της ανήκουν στα ατού της παράστασης-, τον Μίνω Μάτσα-εξαιρετικές οι μουσικές του-,τον Αλέκο Γιάνναρο-έξοχοι οι φωτισμοί του-,τον Φίλιππο Φωτιάδη-υπέροχη η εικονογράφησή του-και την Έλενα Σκουλά-ήταν βοηθός του στην σκηνοθεσία. Ένας άλλος λόγος που οφείλετε να δείτε τον «Πουπουλένιο» είναι για το «ακριβό» κουαρτέτο των ερμηνευτών του. Οι Μαρκουλάκης- Πυρπασόπουλος- Κουρής και Παπασπηλιόπουλος πετυχαίνουν εξαιρετικές ερμηνείες ο καθένας και συνθέτουν μια ισχυρή τετράδα-απ’τις πιο δυνατές που έχουμε ποτέ δει. Πρέπει να δείτε πώς λειτουργεί η «χημεία» τους, πώς κεντάνε σε δυάδες και όλοι μαζί. Να ξεχωρίσεις σκηνές; Δύσκολο αλλά θα το κάνω. Ο Μαρκουλάκης στην σκηνή που αφηγείται την ιστορία της Μικρής Ιησού «μεθάει» το κοινό, ο Κουρής στις σκηνές που περιγράφει την δική του ιστορία με τα κινεζάκια και το τρένο είναι θαυμάσιος, ο Παπασπηλιόπουλος στη σκηνή που αποκαλύπτονται τα δικά του δύσκολα παιδικά χρόνια είναι εξαίρετος και ο Πυρπασόπουλος στη σκηνή που παραδέχεται τα εγκλήματά του είναι άψογος.
Τρέξτε στο «Αθηνών» αφού πρώτα τηλεφωνήσετε στο ταμείο του, γιατί οι ουρές είναι τεράστιες!
***
Χατούριαν (συγγραφέας): Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης
Τουπόλσκι (ανακριτής): Νίκος Κουρής
Άριελ (ανακριτής): Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος
Μίκαλ (αδελφός): Γιώργος Πυρπασόπουλος
ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ (ΑΠΟ ΤΕΤΑΡΤΗ 16/10):
Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή: 9 μ.μ.
Σάββατο : λαϊκή απογευματινή 6.15 μ.μ και βραδινή 9.15 μ.μ.
Κυριακή: 6.00 μ.μ. και βραδινή 9.00 μ.μ.
Διάρκεια: 125 λεπτά (μαζί με το διάλειμμα)
ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ:
20 ευρώ πλατεία Α', 17 ευρώ πλατεία Β', 17 ευρώ λαϊκή απογευματινή, 14 ευρώ νεανικό (έως 28 ετών) , συνταξιούχοι (άνω των 60 ετών ), 14 ευρώ οικονομικό*, 10 ευρώ άνεργοι (με την επίδειξη κάρτας ανεργίας), Σάββατο βράδυ και περίοδο εορτών γενική είσοδος 20 ευρώ.
*Ενιαίο οικονομικό εισιτήριο για τρεις διαφορετικές παραστάσεις, στην ειδική τιμή των 42 ευρώ. (ΘΕΑΤΡΟ ΒΡΕΤΑΝΙΑ - «SORRY…I’M GREEK», ΘΕΑΤΡΟ ΑΘΗΝΩΝ - «Ο ΠΟΥΠΟΥΛΕΝΙΟΣ», ΘΕΑΤΡΟ ΜΟΥΣΟΥΡΗ - «ΦΟΝ ΔΗΜΗΤΡΑΚΗΣ»)
