Της Σεμίνας Διγενή
Τους γνώρισα, έτσι όπως, σίγουρα, οι ίδιοι δεν θα μου επέτρεπαν.
Μεγάλες προσωπικότητες του 19ου αιώνα σε κρίση μέσης ηλικίας. Ο Νίτσε κι ο Μπρόιερ. Κι ύστερα ο Φρόιντ. Δύο επιστολές που ανακαλύφθηκαν πρόσφατα δείχνουν ότι η φανταστική συνάντηση που εμπνεύστηκε ο Ίρβιν Γιάλομ μεταξύ τους, μπορεί και να είχε συντελεστεί στην πραγματικότητα. Κάπου 130 χρόνια μετά τα γεγονότα, η πραγματικότητα έρχεται να επιβεβαιώσει τη μυθοπλασία του συγγραφέα.
Κυριολεκτικά καθηλωτικοί ο Ακύλλας Καραζήσης και ο Νίκος Χατζόπουλος αποδεικνύουν άλλη μια φορά, ότι είναι, όχι μόνο, ηθοποιοί πρώτης γραμμής, αλλά και πανέξυπνα πλάσματα πάνω στη σκηνή.
Μπροστά στα μάτια μας, υπάρχει και κινείται στ αλήθεια, ο σπουδαίος Αυστριακός γιατρός που ασχολήθηκε με την επίδραση του νευρικού συστήματος πάνω στην αίσθηση της ισορροπίας και στη φυσιολογία της αναπνοής, αυτός που -μαζί με τον Φρόιντ- έγραψε τις ''Μελέτες για την υστερία''. Απέναντί του και δίπλα μας, ο μεγάλος Γερμανός φιλόσοφος, (πολύ πριν το μοιραίο νευρικό κλόνισμό, σε δρόμο του Τορίνο), που μάλλον προετοιμάζει τον ''Ζαρατούστρα'' του. Δυό άντρες, που λαχταράνε την ιδανική γυναίκα που θα δώσει ουσία στη ζωή τους κι αυτή ακριβώς η έλλειψη, το κενό στην ψυχή τους, τους κινητοποιεί να πλησιαστούν.
Βρισκόμαστε στο 1882 και μπροστά μας, βλέπουμε να γεννιέται η ψυχοθεραπεία και να ξεκινάει τη σχέση της με την υπαρξιακή φιλοσοφία. Εμπνευσμένοι ηθοποιοί και σκηνοθέτες, ο Καραζήσης κι ο Χατζόπουλος, με κινήσεις ακριβείας, ακροβατούν στη διαδικασία της διπλής ψυχοθεραπείας, με φόντο τη μητρόπολη των διανοητικών ζυμώσεων του 19ου αιώνα, τη Βιέννη. Κεντρίζουν, πονάνε, προβληματίζουν, ερεθίζουν, λυτρώνουν, κατεβάζουν τη φιλοσοφία στο κέντρο της ζωής.
''Γίνε αυτό που είσαι'' Με κομμένη ανάσα, παρασυρόμαστε στα επικίνδυνα και παράδοξα παιγχνίδια τους, αναπνέουμε το φόβο και την απόγνωσή τους, νιώθουμε τη δύναμη της σχέσης που αναπτύσσεται σιγά σιγά, ανάμεσα σε θεραπευτή και θεραπευόμενο, φτάνουν μέχρι και το δικό μας πρόσωπο, οι άγριες σπίθες που πετάνε τα μάτια τους! Πόσο γοητευτικά όντα είναι οι καλοί, οι ευφυείς ηθοποιοί, πόσο εύκολα, με μια τους κίνηση, ένα βλέμμα, μια σιωπή τους, σε πάνε στο σύμπαν που θέλουν αυτοί... Υπήρχαν στιγμές που ένιωθες ότι για να καταφέρεις να κατανοήσεις την ανθρώπινη ψυχή, πρέπει ν αποδεχθείς τους κανόνες μιας αστυνομικής ιστορίας: αναζήτηση στοιχείων, απρόβλεπτες εξελίξεις, εμφάνιση σχεδόν ανυπέρβλητων εμποδίων, ακόμα και κίνδυνο θανάτου.
Σ' αυτή τη δαιδαλώδη και επίπονη περιπέτεια υπαρξιακής αναζήτησης αυτών των δύο μοναδικών ανθρώπων εμπλέκονται ο νεαρός ειδικευόμενος γιατρός Ζίγκμουντ Φρόυντ, (εδώ ο πολύ καλός Χάρης Φραγκούλης, γνωστός από τον ''Επιστάτη'', την ''Ηλέκτρα'', τον ''Τιτανικό''), μια θυελλώδης γυναίκα-ίνδαλμα ποιητών και ψυχιάτρων, η Λου Σαλομέ και μια σαγηνευτική ασθενής η Άννα Ο., που στοιχειώνει την ψυχή του γιατρού της.
Όλοι μαζί, τράβηξαν αργά τη βαριά κουρτίνα, για ν αποκαλυφθεί ένας απαγορευμένος κόσμος, ο κόσμος του υποσυνειδήτου, των παθών, των κρυφών επιθυμιών και των απωθημένων, των εμμονών και της υπαρξιακής αγωνίας.
Όσος καιρός κι αν περάσει, δεν θα ξεχάσω τον Χατζόπουλο- Νίτσε και τον Ακύλλα-Μπρόιερ, την σκηνή με τις καρέκλες, τον τρόπο που γυρόφερνε, που ''μύριζε'' ο ένας τον άλλον, το πώς βγήκαν από τη μια πόρτα του θεάτρου και μπήκαν από την άλλη, αυτή που έβγαζε έξω στο δρόμο, που περνούσαν αυτοκίνητα και κόσμος του 2012, αλλά αυτοί τυλιγμένοι στα χοντρά παλτό τους, δοσμένοι στα θέματά τους, ήταν εκεί, στο 1882, όπως κι όλοι μας εξάλλου. Μπήκαν στο έργο πάνοπλοι με εγωισμό κι αυτοπεποίθηση και αφού τυρρανίστηκαν μέχρι το μεδούλι, ανακουφίστηκαν στην κατακτημένη εμπιστοσύνη κι ανθρώπινη επαφή. Ο Νίτσε μαθαίνει, πως το ν ακουμπάς στον συνάνθρωπο, δεν σε υποτάσσει στην εξουσία του. Ο Μπρόιερ, κερδίζει την εσωτερική ελευθερία του. Συνεχής τρικυμία, πάνω σ ένα μεγάλο παλιό χαλί.
Απανωτοί σεισμοί, σ ένα διάστημα περίπου τριών ωρών, μ επίκεντρο την Τουρναβίτου, μέχρι να νιώσουμε όλοι, την απίστευτη ιαματική δύναμη της αληθινής σχέσης, που θριαμβεύει ανάμεσα σε τρεις πρωτοπόρους του πνεύματος, τον Φρίντριχ Νίτσε, τον Γιόζεφ Μπρόιερ και τον Ζίγκμουντ Φρόιντ.
Θεατρική διασκευή: Ευαγγελία Ανδριτσάνου
Σκηνοθεσία: Ακύλλας Καραζήσης, Νίκος Χατζόπουλος
Eπιμέλεια σκηνικού χώρου & κοστουμιών: Ελένη Μανωλοπούλου
Μουσική: Κορνήλιος Σελαμσής
Φωτισμοί: Αλέκος Γιάνναρος
Βοηθός σκηνοθέτη: Νικήτας Αναστόπουλος
Παίζουν: Ακύλλας Καραζήσης, Χάρης Φραγκούλης, Νίκος Χατζόπουλος
Φωτογραφίες: Χριστίνα Γεωργιάδου
Παραγωγή: Γιώργος Λυκιαρδόπουλος-Λυκόφως
ΘΗΣΕΙΟΝ, ΕΝΑ ΘΕΑΤΡΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΤΕΧΝΕΣ
Τουρναβίτου 7, Θησείο, 210 3255444
ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ
12 Οκτωβρίου – 18 Νοεμβρίου 2012
ΗΜΕΡΕΣ & ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ
Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο 21.00, Κυριακή 20.30
