Από το βράδυ που την είδα να σαρώνει το αργολικό θέατρο παίζοντας την κατά Στάιν Ηλέκτρα ήμουν βέβαιος πως «πλουτίσαμε» θεατρικά από μια πρωταγωνίστρια πρώτης τάξης! Είχα μείνει να την παρακολουθώ να «κεντά» υποκριτικά κι ένιωθα μια βαθύτατη μέθεξη-αυτή που νιώθεις μόνο με τους πολύ σπουδαίους ηθοποιούς. Πέτυχε εξαιρετικές επιδόσεις και στις επόμενες γερές δουλειές της, όμως στους «Αστερισμούς» είναι που σηκώνει τον πήχη ακόμα πιο ψηλά. Απ’την πρώτη σειρά του Θεάτρου του Νέου Κόσμου και σε απόσταση αναπνοής απ’την αυτή, την ένιωσα ξανά εκείνη την ιδιαίτερη μέθεξη του να παραδίδεσαι σε έναν εξαιρετικό ηθοποιό για να υποκλιθείς λίγο αργότερα μπροστά του. Είναι σπουδαία ηθοποιός η Στεφανία Γουλιώτη. Πολύ σπουδαία ηθοποιός. Άλλαξε κατά την διάρκεια της παράστασης συναισθήματα-και μας έδειξε μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτων διαφορετικές και διαφορετικές «οπτικές»…
Δεν χόρταινα να την καμαρώνω να μεταμορφώνεται,να αλλάζει, να λέει τις ίδιες ατάκες με άλλους τρόπους, να τις ζει,να γελάει και να κλαίει,να φωνάζει,να σιωπά, μέχρι και να δίνει μια απόλυτη αλήθεια με μόνη βοήθεια την νοηματική-τα γυμνασμένα χέρια της που χόρευαν στον αέρα.Έγινε ύαινα, έγινε γατούλα έγινε γλυκιά, έγινε σκληρή, έγινε μοιραία-ποθητή, έγινε απότομη, έγινε ζηλευτά κωμική και ακραία δραματική-σπαρακτική. Πραγματικά μου είναι δύσκολο παρόλο που γράφω-γράφω-γράφω να περιγράψω αυτό που έζησα απολαμβάνοντάς την σε ρεσιτάλ στην σκηνή.Είναι έξοχο το έργο που πρωταγωνιστεί,είναι σπουδαία τα μηνύματά του κι ευτυχεί στο ανέβασμά του από τον Βαγγέλη Θεοδωρόπουλο. Είναι έξοχος ο σκηνικός της παρτενέρ-ο Μάκης Παπαδημητρίου είναι μια ισχυρότατη μονάδα του θεάτρου μας και εδώ επιτυγχάνει ένα θαυμάσιο αποτέλεσμα.Με την αρωγή τους «κεντά» και τους χρωστάει πολλά! Μην χάνετε χρόνο-τρέξτε στο Θέατρο Νέου Κόσμου να δείτε μια Μεγάλη Πρωταγωνίστρια σε μια Σημαντική ερμηνεία. Στο έργο του Νικ Πέιν εκείνη «ντύνεται» την Μάριαν και ο Παπαδημητρίου τον Ρόναλντ. Εκείνη θεωρητική φυσικός και εκείνος μελισσοκόμος συναντιούνται σε ένα φιλικό σπίτι κι έτσι αρχίζει η ερωτική τους ιστορία. Ή τουλάχιστον μια από τις πολλές πιθανότητες αυτής της ιστορίας. Γιατί σύμφωνα με την κβαντική θεωρία, που μελετάει η Μάριαν, στο κβαντικό πολυσύμπαν, κάθε επιλογή που έχεις κάνει, κάθε απόφαση που έχεις πάρει ή δεν έχεις πάρει στη ζωή σου, όλα αυτά συνυπάρχουν σ' ένα αφάνταστα πολύπλοκο σύστημα από παράλληλα σύμπαντα.Για τις ανάγκες του έργου η Γουλιώτη μαζί με τον Παπαδημητρίου παίζουν όλες τις δυνατές εκδοχές μιας σχέσης που περνά από το φως στο σκοτάδι,απ’τη ζωή στο θάνατο- χωρίς τίποτα να είναι απόλυτο.Ούτε καν το να… φεύγει κάποιος απ’τους δύο-αν ο άλλος μπορεί να τον κρατήσει τότε μένει για πάντα εδώ. Πάντα… Αξίζει ένα μεγάλο Μπράβο στον ακάματο αλλά κι ανήσυχο καλλιτεχνικά Βαγγέλη Θεοδωρόπουλο και για την επιλογή του έργου και για την ακριβή σκηνοθετική δουλειά και για το «πάντρεμα» των δύο υπέροχων ηθοποιών. Κάνει θαυμάσια δουλειά στο Θέατρο του Νέου Κόσμου του και το ότι όλες οι σκηνές του είναι γεμάτες κάθε βράδυ δείχνει από μόνο του πολλά.Το βράδυ της Τετάρτης που είδα την παράσταση, δεν έπεφτε καρφίτσα και μεγάλο μέρος του κοινού ήταν νεαρόκοσμος…
