Του Βασίλη Μπουζιώτη
«Άκου! Είμαι μία και μοναδική και ναι είμαι μία star. Είμαι η γυναίκα που πρωταγωνιστεί στην κάθε εποχή. Πολλά ρωτάς… Αλλά ναι το επάγγελμά μου είναι… Λοιπόν είμαι παγκόσμιο sex symbol ή διεθνές αστέρι του πορνό… Διαλέγεις και (με) παίρνεις! Αποστολή μου η «κακή» εκπαίδευση με αρχές. Γελάς ε;…Με λένε Πάττυ Χύμα and I'm a such a bad girl!».
Γκαράζ του Ιδρύματος Μιχάλης Κακογιάννης. Η Νατάσσα Καλογρίδη ημίγυμνη - ή να πω…σχεδόν γυμνή - σαρώνει τον τεράστιο χώρο που’ χει εκμεταλλευτεί και στην παραμικρή του γωνία ο Αντώνης Καλογρίδης και «γίνεται» η Πάτυ Χύμα. Με δεινότητα και ακρίβεια που κόβει την ανάσα. Από την μια κυνική και σκληρή και από την άλλη με πληγές που στάζουν αίμα -στον μονόλογο του φινάλε συνταράσσει φωτίζοντας την απόλυτη αλήθεια της ηρωίδας.
Όλη η παράσταση βασίζεται στο διεθνές αστέρι του πορνό,στην ηρωίδα αυτή, στην εξόχως ευφάνταστη και δημιουργική Πάτυ και στον πολυτάραχο και γεμάτο …γκρεμούς βίο της που ήταν γεμάτο από αίμα, κόκα, σπέρμα και πολλά στεγνά δάκρια.
Ο Αλέξανδρος Ρήγας με τον Αντώνη Καλογρίδη πήραν το εξαιρετικό κείμενο του αιρετικού Πέδρο Αλμαδοβάρ και …κόβοντας-ράβοντας με ευφυή τρόπο, αναδημιούργησαν κάποιες σκηνές δράσης του κειμένου αλλά και πρόσθεσαν κάποιες -πολύ δυνατές- καινούργιες προκειμένου να εξελιχτεί πιο ζωντανά η αφήγηση. Το αποτέλεσμα δυνατό κι εντυπωσιακό! Όπως και η παράσταση που έστησε ο Αντώνης Καλογρίδης.
Με κινηματογραφικούς ρυθμούς, με άψογη και ιδιαίτερη αισθητική, με εμπνευσμένες λύσεις, με δεκάδες εφέ - από την σκηνή πέρασαν ταξί, λογής-λογής αυτοκίνητα αλλά και μηχανές, μια μπανιέρα…-, με εξαιρετικά κοστούμια και με θεϊκούς φωτισμούς, με τολμηρές σκηνές-ημίγυμνα γυναικεία κι ανδρικά κορμιά μα και πλαστικοί φαλλοί!-, με εξόχως σουρεάλ νότες η παράστασή του κατάφερε να κερδίσει και τον δύσκολο θεατή.
Μεγάλο ατού της βαθιά αλμαδοβαρικής παράστασής του η γερή διανομή του. Η Νατάσσα Καλογρίδη στην Πάτυ της σαγηνεύει, πυρπολεί, καθηλώνει, κεντρίζει, συγκινεί, συνεπαίρνει. «Γίνεται» η ηρωίδα του Αλμαδοβάρ και δεν περιγράφει τα όσα εκείνη πέρασα. Τα «ζει», τα «βιώνει» στο πετσί της. Σε όλη της το είναι! Βουτάει στα «σκοτάδια» της, «φέρει» τις πληγές της. «Κομματιάζεται» όπως εκείνη με τρόπο ζηλευτό. Εξαιρετικοί στο πλάι της ο ικανός Γιώργος Κοψιδάς -η εσωτερικότητά του και οι ηχηρές σιωπές του,τα βλέμματά του «λένε» πολλά- ο τάχιστα εξελισσόμενος και καίριος Ευθύμης Ζησάκης στους διάφορους και διαφορετικούς ρόλους του, η ευθύβολη Μάρα Μπαρόλα που διαθέτει εξαιρετικά έντονη σκηνική παρουσία Και μαζί τους σε δυνατές επιδόσεις οι Τίτος Λίτινας, Άθως Αντωνίου, Μαρία Τζωρτζάτου, Γιώργος Παλιός, Μισέλ Πογκοσιάν κλπ. Είδα την πρώτη παράσταση της «Πάτυ» που’ χε και ατέλειες και λάθη, αλλά τα θετικά της ήταν τόσα πολλά που ξέχασα όλα τα προηγούμενα και ανυπομονώ να πάει στον νέο χώρο που θα…μετακομίσει για να την δω ξανά και ξανά. Και πρέπει να το κάνετε κι εσείς. Θα με θυμηθείτε…
