Παίρνοντας την πρόσκληση για την παράσταση « Στα χνάρια του Οδυσσέα» σημείωσα βαριεστημένα την ημερομηνία για να παρευρεθώ σε μια ακόμη κοινωνική υποχρέωση. Ο τίτλος ήδη μου φάνηκε χιλιοειπωμένος και χωρίς ενδιαφέρον ενώ το λακωνικότατο κείμενο δεν έλεγε τίποτα παραπάνω από το όνομα του πρωταγωνιστή- το οποίο δε γνώριζα κιόλας!
Η έκπληξη ήρθε μια μέρα πριν την παράσταση, όταν οι οργανώτριες της βραδιάς , Μάρκυ Παμούκογλου και Ναυσικά ντι Ρεπέρ, μου ζήτησαν να φιλοξενήσω για πρόβα όλο το μουσικό σχήμα στο σπίτι μου , ελλείψει πιάνου. Αυτό από μόνο του αποτελεί ένα γεγονός : δεν έχει κανείς την ευκαιρία να έχει πέντε συντελεστές μιας παράστασης στο σπίτι του , με τον εξοπλισμό τους, για πρόβα!!!
Ευγενέστατοι, προσιτοί, συνεπείς, άψογοι επαγγελματίες, οι πέντε πρωταγωνιστές έμειναν για δύο ώρες στο σαλόνι μου - προς μεγάλη ευχαρίστηση της δεκαεφτάχρονης κόρης μου, λάτρη της μουσικής!
Το ενδιαφέρον μου για την παράστασή τους ξεκίνησε ακριβώς τη στιγμή που αντελήφθηκα ότι είχα μπροστά μου νέους επαγγελματίες, ανθρώπους με ταλέντο,πάθος και αληθινή αγάπη για τη δουλειά τους.
Το ότι δε γνώριζα ούτε τα ονόματά τους μέχρι εκείνη τη μέρα με έκανε περισσότερο αυστηρή στην κριτική μου.
Κάπως έτσι έμαθα ότι είχα απέναντί μου ένα διάσημο ηθοποιό, στην Ελλάδα , με μεγάλη θεατρική και τηλεοπτική καριέρα, παρά το νεαρό της ηλικίας του κι ένα γνωστό , επιτυχημένο σκηνοθέτη !
Την επομένη πήγα ενθουσιασμένη στο θέατρο.
Le theâtre « ESSAION » στο Marais βρίσκεται στην καρδιά του Παρισιού και είναι ένα μικρό θέατρο με μεγάλη ιστορία, όπου επιλέγονται ιδιαίτερα έργα , εκείνα που αναζητούν τη διαφορετικότητα .
Η παράσταση που ομόρφυνε την παρισινή αίθουσα ήταν προσεγμένη και πολύ ζωντανή. Όλοι οι συντελεστές έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους : ο Αλέξανδρος Μακρής στο πιάνο που επιμελήθηκε και την ενορχήστρωση ,ο Γιώργος Μπαμπάνης που έπαιξε ακορντεόν, ο Άγγελος Γαβριήλ με την κιθάρα του και το μαντολίνο.
Τα κείμενα και η σκηνοθεσία ήταν του Δημήτρη Μαλισσόβα και το ρόλο του ξενιτεμένου Έλληνα, ενός σύγχρονου Οδυσσέα ,απέδωσε ο Αλέξανδρος Μπουρδούμης. Ερμήνευσε τραγούδια των Μίκη Θεοδωράκη , Μάνου Χατζηδάκη , Τάκη Μωράκη κ.α. Τραγούδια διαλεγμένα προσεκτικά που άγγιζαν τόσο τους ‘Ελληνες όσο και το γαλλικό κοινό. Η ερμηνεία του Αλέξανδρου - χωρίς να παραπέμπει στους πρώτους δημιουργούς - έδινε ένα ξεχωριστό στίγμα μέσα από μια εκπληκτική αμεσότητα με το κοινό . Μοναδική στιγμή της βραδιάς η ερμηνεία του στο « ηθοποιός σημαίνει φως » ,ενώ στην οθόνη μπροστά μας προβάλλεται σε γκρο πλάν ο αείμνηστος Δημήτρης Χόρν. Συχνά η χαρά και η ευφορία εναλλασσόταν με τη νοσταλγία που αγγίζει τις ευαίσθητες χορδές των Ελλήνων του της διασποράς.
Η άνεση του ηθοποιού στα αγγλικά και τα γαλλικά ήταν επίσης ένα δυνατό σημείο της παράστασης , για του φιλέλληνες Γάλλους που παρευρέθηκαν εκεί.
Η ευρηματική σκηνοθεσία εκμεταλεύτηκε τη μικρή σκηνή του θεάτρου και η σωστή μετάφραση σε γαλλικούς υπότιτλους άρεσαν πολύ.
Η παράσταση καταχειροκροτήθηκε από ένα κοινό που - λόγω της πληθώρας των καλλιτεχνικών γεγονότων στη γαλλική πρωτεύουσα - εύκολα μπορεί να κρίνει το μέτριο από το ουσιαστικό, το πρόχειρο από το προσεγμένο .
Στο κοκτέιλ που ακολούθησε οι θεατές είχαν την ευκαιρία να συγχαρούν την ομάδα των δημιουργών και την υπεύθυνη του θεάτρου που τους στέγασε.
Η παράσταση δόθηκε υπό την αιγίδα του φιλανθρωπικού οργανισμού Fondation « L’ Entraide » ,με την ευγενική χορηγία της κυρίας ‘Ηβης Παμούκογλου, μιας αληθινής ’’grande dame’’ που έδωσε πνοή στο όνειρο αυτών των καλλιτεχνών , να βγουν από τα σύνορα της χώρας και να προωθήσουν το έργο τους. Της αξίζουν συγχαρητήρια για την επιλογή της!
Για το τέλος κρατώ το καλύτερο : αυτή η παράσταση θα ταξιδέψει στο Λονδίνο και σε άλλες ευρωπαικές πρωτεύουσες - πιθανόν και στη Νέα Υόρκη,-μετά την ενθουσιώδη υποδοχή της , στην πόλη του φωτός.
ΠΑΡΙΣΙ
ΙΟΥΝΙΟΣ 2014
ΜΑΡΙΑ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ
