Όταν μου πρωτοείπε πως θα ανεβάσει στην σκηνή την «Αληθινή απολογία του Σωκράτη» ένιωσα ένα μάγκωμα. Λάτρευα το κείμενο, μα πως μπορούσε να γίνει θέατρο κι εκείνος να αναμετρηθεί με τον Σωκράτη; Το «στοίχημα» ήταν μεγάλο, αλλά η βαθιά επιθυμία του να το τολμήσει και να επιτελέσει μέσω αυτού μια πολιτική πράξη-παρέμβαση ήταν μεγαλύτερη. Καθόμασταν ένα βράδυ στην Αγορά κι άρχισε να μου λέει ψιθυριστά σχεδόν ένα κομμάτι απ’ τον μονόλογο που έκανε πρόβα… Εφιαλτικά επίκαιρος ο λόγος-σαν να μιλούσε για αυτό που ζούμε,αυτό που βιώνουμε καθημερινά. Ένιωσα, χωρίς να μπορώ να περιγράψω το πώς και το γιατί, ότι είχε αρχίσει να μπαίνει στο πετσί του Σωκράτη, να γίνεται ο λόγος του Βάρναλη, λόγος του! Όπως τότε που είχε «γίνει» ο Δικαιόπολης, τώρα είχε αρχίσει να «μεταμορφώνεται» σιγά- σιγά στον Σωκράτη. Μέρες μετά βρέθηκα στο «Κακογιάννης» να τον παρακολουθώ να «είναι» αυτός, όχι να τον «καμώνεται». Χωρίς να είναι ηθοποιός, ποιούσε ήθος από σκηνής και είχε καταφέρει με την πολύτιμη αρωγή του Ένκε Φεζολλάρι που τον καθοδήγησε σκηνοθετικά, να πετύχει ένα ρεσιτάλ ερμηνείας. Σε αυτήν την «πολιτική μουσική πράξη παντός καιρού» όπως την χαρακτήρισε, «άλλαξε» κι «έγινε» ο Αθηναίος φιλόσοφος που άσκησε καταλυτική κριτική στην εκμετάλλευση, την ανελευθερία, με σκληρή γλώσσα,με καταλυτική σάτιρα, με κυνισμό, με κέφι, με γλύκα, με συγκίνηση και με λυρισμό, με οργή, με αλήθεια… Ευτυχεί ο Σωκράτης του Βάρναλη στην ερμηνεία του Κραουνάκη. Μοιάζει και είναι ιδανικός να εκφράσει το λόγο του σε αυτή την απολογία-ρεσιτάλ, σε αυτό το μουσικό θέατρο δρόμου κι έχει άξιους συμπαραστάτες στο δύσκολο αυτό έργο του, τους άξιους Πρωταγωνιστές της Σπείρας του, να μοιράζονται μαζί του τα λόγια του ποιητή, άλλοτε ως μαθητές, άλλοτε ως κλέφτες, άλλοτε ως κλέφτες, άλλοτε ως μελλούμενες γενιές, κατήγοροι, λαός, μικροί σωκράτηδες. Οι εξαίρετοι «Σπειρήτες» του, τραγουδούν με ψυχή τα λυρικά και επικά στάσιμα, θεϊκά μελοποιημένα από τον Άρη Βλάχο. Ο λόγος για τους Χρήστο Μουστάκα, Χρήστο Γεροντίδη, Σάκη Καραθανάση, Αναστασία Έδεν, Τζερομ Καλούτα,
Αθηνά Αφαλίδου, Κώστα Μπουγιώτη, Γιώργο Στιβανάκη και Ελευθερία Σικινιώτη. Ένας κι ένας όλοι τους κι όλοι μαζί μια συμπαγής γερή ομάδα. Σπεύσατε στο «Μιχάλης Κακογιάννης» να δείτε την «Αληθινή απολογία του Σωκράτη», εξαιρετικά ανεβασμένη απ’ τον Φεζολλάρι κι έξοχα ερμηνευμένη απ’τον Κραουνάκη και τα «παιδιά» του. Η παράστασή τους θα σας κλέψει, θα σας συναρπάσει, θα σας καθηλώσει, θα σας συγκινήσει βαθιά, θα σας κάνει και να γελάσετε. Ποιούν πολιτική πράξη ο Σταμάτης με τη Σπείρα του και οφείλετε να δώσετε το παρών σας σ’αυτή. Κάποτε, θα καμαρώνουμε λέγοντας ότι ήμασταν κι εμείς κοινωνοί αυτής της ποιητικής-πολιτικής δουλειάς που θα έπρεπε να πρωταγωνιστεί στο Ελληνικό Φεστιβάλ και να μας εκπροσωπεί σε ξένα. Γιατί φέρει όλη την Ελλάδα μέσα της.
