Παρακολουθώντας τους "Ήρωες" της Ελένης Γκασούκα αποκτάς αμέσως την αίσθηση, από το πρώτο λεπτό, ότι τα κείμενα αυτά όσο γράφονταν, η δημιουργός τους ήταν μόνιμα ξεκαρδισμένη στα γέλια και παρασυρμένη από τους συνειρμούς της.
Είναι απ' τα ελάχιστα κείμενα που ενώ δονούνται από ένα συνεχές ντελίριο έχουν έναν ορισμένο στόχο, όλα. Φαντάσου τώρα: Καλό κείμενο, καλό υλικό ηθοποιών και μουσικών (οι μουσικοί: Χρίστος Θεοδώρου, Κωστής Βήχος
Λάμπης Κουντουρογιάννης, Σπύρος Καραμήτσος), άρτια συναρμολόγηση, δοκιμασμένη επαφή με τον κόσμο. Οι νόμοι της έλξης. Κολλάνε όλοι μεταξύ τους, συμφωνούν στο τι έχει αισθητικά το προβάδισμα, έχουν πάνω- κάτω την ίδια ηλικία, αγωνίες-δυσκολίες-απόρριψη-αποδοχή-κοινό φόντο-κοινό προσκήνιο-"ν' αλλάξουμε τον κόσμο εμείς και μόνο εμείς". Ε, μόνο αυτά όλα φτάνουν για να έχει μια δράση όλες τις καλές προϋποθέσεις για να διαρκέσει, να συν-κινήσει, να υπερισχύσει, να ψυχαγωγήσει, να εντυπωθεί.
Στη γενική δοκιμή, οι πιο εξωστρεφείς από τους θεατές ουρλιάζανε. Γέλιο συμπαγές και κλιμακούμενο. Η Ελένη Γκασούκα και ο Πάνος Σουρούνης, στις μεγάλες στιγμές, έβγαιναν από το ηλεκτρολογείο για να εκφραστούν ελεύθερα. Να παραδεχτούν μέσω του γέλιου ότι ναι, αυτοί οι Ήρωες είναι τόσο καθημερινοί και οικείοι που μόνο γι' αυτό αξίζουν μια θέση εντός σχεδίου πόλης.
Σύντομες θεατρικές πράξεις, πάντα με μουσική υπόκρουση και με πρωταγωνιστές επτά ταλαντούχους ανθρώπους (Θανάσης Αλευράς, Κωνσταντίνος Καϊκής, Βίκυ Καρατζόγλου , Θοδωρής Μαυρογιώργης, Ματίνα Νικολάου , Νικόλας Παπαδομιχελάκης, Αρετή Πασχάλη). Χώρεσαν όλα. Κριτική στο σύστημα, ωμή-λάιτ-εφηβική-νεανική-πάντα πολιτικοποιημένη, ανάθεμα, όνειρα, πλάκα, πολύ χιούμορ, Καϊκή, 10 κοριτσάκια σε περίμεναν για αυτόγραφο, στο τέλος, πειράγματα, σχόλια, υπαινιγμοί, ευθύτητες, κοινοί τόποι, διαχρονικοί τίτλοι, παιχνίδια με τις λέξεις, αυτοσαρκασμοί, δαγκώματα, φιλιά, χάδια, ωραίες φωνές, ωραία τραγούδια, τα τραγούδια διαλέγει ο Πάνος Σουρούνης, Θοδωρή Μαυρογιώργη, γιατί δεν έτυχε να σ' ακούσω νωρίτερα;, κορίτσια-λολίτες, κορίτσια-τσαντισμένα, Αλευρά, θα σε βαλσαμώσουμε, θα σε βγάζουμε απ' τη γυάλα μόνο για να παίζεις, μη μας πάθεις τίποτα!
Το κέφι όπως το καταλαβαίνεις, χωρίς να στο εξηγήσω, το είδα χθες, εκεί, στο Μικρό Παλλάς. Όταν είναι αληθινό, ψάχνεις να βρεις από πού κατέβηκε "Τι είναι αυτό που μου συμβαίνει, θεούλη μου;;".
Ήρωες, απλοί, δικοί μας, κλαίνε, γελούν. Τα πρόσωπά τους φτιάχτηκαν από τις ίδιες λύπες, τις ίδιες χαρές. Υπερπηδούν εμπόδια, επιμένουν, δεν παραιτούνται ούτε στο άκουσμα της σειρήνας, θα φτιάξουν με τα χέρια τους το κομμάτι εκείνο της ιστορίας που είναι υπό κατασκευή.
Για το πεπρωμένο δεν το συζητάμε. Θα πάρουν κεφάλια, αν τους το κλέψει κανείς.
Γι' αυτά όλα, μα κυρίως για το τελευταίο είναι Ήρωες.
********
"Ήρωες" της Ελένης Γκασούκα στο Μικρό Παλλάς, κάθε Δευτέρα & Τρίτη στις 21:00.
*Συντελεστές
Ιδέα, κείμενα, σκηνοθεσία: Ελένη Γκασούκα
Βοηθός σκηνοθέτη: Κατερίνα Γεωργουδάκη
Σχεδιασμός φωτισμών: Κατερίνα Μαραγκουδάκη
Σκηνογραφική επιμέλεια: Μαρία Φιλίππου
Τα τραγούδια διαλέγει ο Πάνος Σουρούνης
Κίνηση: Ελένη Γκασούκα
Χορογραφία tranquila: Πάνος Χαλκιάς
Στα κείμενα συμπράττει και ο Θοδωρής Αθερίδης
