Ο Σταύρος Γασπαράτος είναι ένας ιδιοφυής συνθέτης και μουσικός που τα τελευταία χρόνια ασχολείται και με το θέατρο, έχοντας καταφέρει κάτι πολύ σπάνιο: πολλές φορές άνθρωποι μου λένε ότι πάνε σε μια παράσταση επειδή αυτός υπογράφει τη μουσική. Αυτή την περίοδο βρίσκεται στη Νέα Υόρκη όπου εργάζεται πάνω στο νέο του project για το EMPAC (Experimenetal Media and Peforming art Center), αλλά μεταξύ προβών και συναυλιών μάς μίλησε για τη μουσική σύνθεση στο θέατρο.
Το να γράφεις μουσική για το θέατρο σημαίνει για μένα πρώτα απ' όλα συνεργασία. Πιστεύω πως οι ξεχωριστές δουλειές στο θέατρο επιτυγχάνονται όταν υπάρξει σωστή επικοινωνία με τους υπόλοιπους συντελεστές και κυρίως με το σκηνοθέτη. Το να μπορεί μια ομάδα καλλιτεχνών να υπηρετήσει μια κοινή αισθητική και ένα στόχο είναι το μεγάλο ζητούμενο και η δυσκολία. Η επικοινωνία αυτή με το σκηνοθέτη και η διαδικασία της πρόβας είναι που όταν λειτουργήσει με γοητεύει και μου δείχνει το δρόμο που πρέπει να πάρω κάθε φορά. Το ζητούμενο για ένα συνθέτη του θεάτρου είναι να μεταλλάσσεσαι, αλλάζοντας ύφη και είδη μουσικής και άρα μαθαίνοντας νέα πράγματα συνέχεια (όσο αυτό είναι δυνατόν). Είναι κάτι που απ' την αρχή της δουλειάς μου στο θέατρο ένιωσα ότι το έχω ανάγκη και σαν άνθρωπος και σαν καλλιτέχνης. Η φύση του ανθρώπου είναι η ευκολία, αλλά όταν προσπαθείς ειλικρινά να συνεργαστείς, αναγκάζεσαι να μετακινηθείς απ' αυτή και τότε είναι που μπορείς να ξεπεράσεις τον εαυτό σου.
Α.Κ.
