Η ΣΕΒΑΣ ΧΑΝΟΥΜ ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΣΩΠΕΙΟ. ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΡΟΝΑ

Σ’ ένα παλιό σπίτι, προσφυγικό, συνάντησα την Σεβάς Χανούμ,

την Πρωτομαγιά του 1983, στη Θεσσαλονίκη.  Εμφανίστηκε μπροστά μου και ήταν σαν γυναικείο πρόσωπο σε πίνακα ζωγραφικής του Δημήτρη Λαλέτα. Φορούσε ταγιέρ και ήταν καθαρή, σπάνια. Είχα να κάνω με ένα πνεύμα των μουσών, της μοίρας των ανθρώπων που θέλουν να σου μιλήσουν για τη δόξα, το παρελθόν, το μέλλον∙ την καταστροφή που προς τα κει βαδίζουν σταθερά. Με βαθιά φωνή, μες σε καπνούς, δίπλα στον καφέ που μου σέρβιρε, μου μίλησε, διάφορες νύχτες, για την ζωή της, το πάθος της για το ρεμπέτικο. Το ’50, ’60, ’70 πέρναγαν από μπροστά μου. Η Νίνου, η Μπέλλου, ο Τσιτσάνης, ο Καλδάρας, ο Μπιθικώτσης… συνομιλητές της.  Η Ελλάδα του Βορρά, οι άνθρωποι του τραγουδιού, η πλατεία Ομονοίας, Βάθης όλα για το τραγούδι, το χαμό της. Οι έρωτές της, ο Καζαντζίδης, η μάνα του, ο παρολίγον γάμος τους, η αρρώστιά της, τα βάσανά της, το παιχνίδι με τον θάνατο. Ένα γνήσιο ποιητικό πρόσωπο μου άνοιγε την καρδιά του. Κι εγώ έκανα το πορτραίτο του μες σε φωτιές και συντρίμμια μιας ζωής που κυλάει αδιάφορη αφήνοντας τα πλάσματά της στην άκρη.
Μέσα σε τάφο βαθύ, χωρίς οίκτο.

Γιώργος Χρονάς     


 
Σεβάς Χανούμ
η ιστορία μιας τραγουδίστριας του ’50

Κείμενο: Γιώργος Χρονάς
Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνος Ρήγος
Ερμηνεία: Κωνσταντίνα Μιχαήλ
Δημοσιογράφος: Γιάννης Τσεμπερλίδης

 Θέατρο Πόλη, Φωκαίας 4 & Αριστοτέλους 87, Πλατεία Βικτωρίας (δίπλα στον ηλεκτρικό), τηλ. 2111828900, Δευτέρα και Τρίτη, ώρα 9.00μ.μ..