Τι συμβαίνει όταν τα παραμύθια γίνονται εφιάλτες;
Το “If Only…” είναι μια επαναπροσέγγιση του κλασικού παραμυθιού των αδερφών Grimm, «Χιονάτη». Στημένη σε ένα περιβάλλον ονειρικής πραγματικότητας με την αισθητική του 1930, η παράσταση είναι μια μελοδραματική εκδοχή αυτού που συχνά θυμόμαστε ως ένα γλυκό παραμύθι.
Υπομονή μέχρι τις 20:30, απόψε. Θέλω να δω τι μπορεί να συμβεί μέσα σε 60 λεπτά, χωρίς να ανοιγοκλείσουν στόματα και να ακουστεί ο ήχος της γλώσσας.
Η παράσταση δανείζεται το στύλ του βωβού κινηματογράφου για να αναπαραστήσει επί σκηνής μια ιστορία διαχρονική. Οι ηθοποιοί – ως περιοδεύων κωμικός θίασος – ανακαλύπτουν επί σκηνής την ιστορία στη μορφή καρτών και επιχειρούν να την εξιστορήσουν στους θεατές χωρίς την παραμικρή χρήση λόγου.
Όταν ρώτησα τη Χρυσάνθη Π. και τον Στέφανο Α. να μου πουν τι και πώς, πήρα τις εξής απαντήσεις:
Χ: Η παράστασή μας δεν εχει καθόλου λόγια. Είναι όλη γραμμένη σε κάρτες, σε στυλ βωβής ταινίας.
Οι κάρτες που αφορούν στην ηρωίδα που ενσάρκωνω είναι οι εξής: "Η κόρη ακόμα και μέσα στο θρήνο της συνέχιζε να ειναι όμορφη", "Πες στην κόρη μου ότι θα γυρίσω γι' αυτήν", "Όσο η κόρη κοιμόταν 7 άνδρες εμφανίστηκαν". Μια όχι συνηθισμένη Χιονάτη, μια Χιονάτη γλυκιά, αλλά και πικρή! Συνδεδεμένη με τον πατέρα της και "αντίπαλη" με τη μητέρα της, όσο χρειάζεται! Χορεύει με ξεγνοιασιά και χάνεται στην αθωότητά της. Βυθίζεται στο σκοτεινό δάσος, αλλά βρίσκει τρόπο να τα βγάλει πέρα!Έρχεται αντιμέτωπη με όλα τα αμαρτήματα. Σε ποια, όμως, θα ενδώσει;
Σ: Ο πατέρας της Χιονάτης είναι ένας εκκεντρικός χαρακτήρας. Λάτρης του χορού με έντονη σεξουαλική ενέργεια. Αφήνει πίσω του τη γυναίκα και την κόρη του για να υπηρετήσει την πατρίδα του στον Β´ Παγκόσμιο Πόλεμο. Δεν επιστρέφει όμως ποτέ! Στο παραμύθι των Grimm δε γίνεται κανένας λόγος για την απουσία του. Έτσι σκαρφιστήκαμε έναν. Πιστεύω ότι θα τον απολαύσετε. Κάποιοι ίσως να τον δικαιολογήσετε για την εγκατάλειψη.
Στον αντίποδα, ο δεύτερος χαρακτήρας που υποδύομαι είναι ένας συγκρατημένος άνθρωπος. Ένα πρόσωπο συνηθισμένο στην τάξη και τη ρουτίνα. Η είσοδος της Χιονάτης στη ζωή του διαταράσσει την καθημερινότητά του, γεγονός που τον εξοργίζει. Ταυτόχρονα, το σύνολο κανόνων που διέπει τη ζωή του δεν του επιτρέπει παρά να την υπερασπιστεί και να την προστατεύσει. Και τελικά ίσως και να την αγαπήσει. Τελικά, οι άνθρωποι με τη μεγαλύτερη αυτοσυγκράτηση και αποστασιοποίηση μπορεί να είναι και οι πιο συναισθηματικοί.
Εγώ θα συνεχίσω να έχω απορίες.
Πώς επαναπροσεγγίζεται η Χιονάτη; Πώς γίνεται οι ήρωες μιας ονειρικής πραγματικότητας να φορούν τραγιάσκες, τιράντες, δαντελένια φορέματα, σαν να τους έχει φροντίσει η Κοκό Σανέλ ή ο Ζαν Πατού;
Γίνεται, μου απαντά μια φωνή από το Bios. 3 ώρες, ακριβώς, πριν την πρεμιέρα.
Κάποια πράγματα για τη διεθνή ομάδα CakeTree Theatre, που θέλω να ξέρεις.
Η διεθνής ομάδα CakeTree Theatre έχει ως βάση της το Λονδίνο. Ιδρύθηκε το 2012 από απόφοιτους του μεταπτυχιακού προγράμματος MA in Physical Theatre (International Ensemble) του πανεπιστημίου St Mary's University (Twickenham) στο Λονδίνο με μέλη από έξι διαφορετικές χώρες και δύο διαφορετικές ηπείρους. Μέχρι στιγμής έχουν παρουσιάσει τις βραβευμένες παραστάσεις “If Only” (2012), “Across The Border” (2012) λαμβάνοντας μέρος στο Camden Fringe Festival και στο Secret Garden Festival στη Μεγάλη Βρετανία καθώς και σε φεστιβάλ στην Κορέα. Έχουν παρουσιάσει επίσης παραστάσεις δρόμου (street performances) στο πλαίσιο των Ολυμπιακών Αγώνων του Λονδίνου (2012) (iScream, Olympians) και στα πλαίσια της ετήσιας διοργάνωσης θεάτρου δρόμου του www.ideastap.com στη Γέφυρα του Λονδίνου (2013) (Piknik). Ως ομάδα προσφέρουν εργαστήρια σωματικού θεάτρου σε ενήλικες και εφήβους από το 2012 μέχρι σήμερα.
Χρύσα Φωτοπούλου
20/11/2014
