"Είσαι ένα λαγωνικό της εικόνας". Η Αθανασία Σμαραγδή με τεντωμένες τις αισθήσεις και έχοντας τα πιο εξελιγμένα όπλα στα χέρια είναι σε θέση να δημιουργεί εναλλακτικούς κόσμους και να καταλήγει σε μία υποθετική πρόταση και μία κύρια: "Αν είσαι σκηνογράφος, να ξέρεις είσαι τυχερός". Τα σκηνικά και τα κοστούμια του "Πουπουλένιου" είναι δικά της και από πέρσι μέχρι σήμερα το γνωρίζουν χιλιάδες άνθρωποι.
Ανάμεσα σε χιλιάδες χρώματα, πτυχώσεις, υφές, σχήματα και υλικά. Ανάμεσα σε χιλιάδες πιθανούς συνδυασμούς των παραπάνω, εσύ θα ζητάς πάντα το Ένα. Δεν είναι δικό σου. Εκεί υπήρχε πάντα, απλά περίμενε αυτόν που θα το ψάξει. Αυτόν που θα το δει και θα το διαλέξει, αυτόν που θα το μαζέψει σε κομμάτια, και θα το φέρει πίσω ολόκληρο.
Να μην κοιτάς, μα να βλέπεις. Να μην βλέπεις μόνο, να παρατηρείς. Να μην παρατηρείς, αλλά και να οσμίζεσαι. Να μην οσμίζεσαι απλά, αλλά να συμπεραίνεις. Αυτή είναι η δουλειά σου.
Είσαι ένα λαγωνικό της εικόνας. Με την μουσούδα κάτω, κατ΄ εντολή του κυνηγού, τραβάς μακρινές διαδρομές, μυρίζοντας με μανία ό,τι υπάρχει δίπλα σου, ή και μακριά σου, ελπίζοντας πως κάπου, στα αχανή, αχαρτογράφητα χωράφια, θα βρεις αυτό που θα απαντά. Θα απαντά σε όλα.
Όταν το βρεις, αν τα καταφέρεις, κουνάς για λίγο την ουρά σου από χαρά. Και στο νέο σφύριγμα, στρέφεις το βλέμμα με ενθουσιασμό από την άλλη, και με την ίδια φορά, ξεκινάς από την αρχή. Σε άλλα χωράφια.
Αν είσαι σκηνογράφος, να ξέρεις είσαι τυχερός.
Χρύσα Φωτοπούλου
