Ο Αινείας Τσαμάτης δεν ήθελε από μικρός να γίνει ηθοποιός. Το θέατρο προέκυψε σε μια διαδικασία προσωπικής του αναζήτησης. Όμως τελικά αποδείχτηκε ότι έκανε σωστή επιλογή, καθώς αν και λίγα χρόνια στο χώρο μετράει σημαντικές συνεργασίας. Φέτος συμμετέχει στο « Σλάντεκ» στο Θέατρο Πόρτα σε σκηνοθεσία Δ. Καραντζά και στο “Clenased” της Σάρα Κέην σε σκηνοθεσία της Ε. Γούση στο Θέατρο Σημείο.
Ξεκίνησα να σπουδάζω ηλεκτρονικός στο ΤΕΙ Αθήνας και μετά τύμπανα και κρουστά. Σε μια προσωπική αναζήτηση του τι ήθελα να κάνω κατέληξα ότι το θέατρο μου καλύπτει πολλές από τις ανάγκες μου. Στην αρχή, στο ξεκίνημα, όλα ήταν έντονα… Όταν τελειώνεις τη σχολή βιώνεις έναν τρόμο, γιατί φεύγει το δίχτυ ασφαλείας που είχες μέχρι τότε, βγαίνεις σε ένα δρόμο όπου τελικά είσαι μόνος σου. Ήμουν λίγο τυχερός, η μια δουλειά έφερε την άλλη, στα δυο πρώτα χρόνια βέβαια δεν ήταν τα πράγματα, όπως τώρα Είμαι ικανοποιημένος και όσο περνάει ο καιρός πιστεύω ακόμα περισσότερο σε αυτό που διάλεξα. Βέβαια το οικονομικό με δυσκολεύει, γιατί δεν μπορείς να ζήσεις μόνο από αυτή τη δουλειά
Το «Σλάντεκ» σαν εμπειρία ήταν κάτι πρωτόγνωρο, καθώς και η συνεργασία και ο τρόπος του Δημήτρη Καραντζά. Είναι σαν να δουλεύεις με χειρούργο, πραγματικά ψάχνει το κείμενο σε βάθος. Το έργο είναι εξαιρετικό και ο ρόλος μου είναι ένα «μπουλντόγκ» θα λέγαμε, ένας πολύ σκληρός φασίστας. Επίσης συμμετέχω και στο “Clenased” της Σάρα Κέην σε σκηνοθεσία της Ε. Γούση στο Θέατρο Σημείο.
A.K.
