Η Νάντια Φώσκολου σκηνοθετεί φέτος ένα από τα καλύτερα κείμενα του Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ, το "Ελευθερία στη Βρέμη" στο Θέατρο Μεταξουργείο. Ένα αστυνομικό θρίλερ, που ουσιαστικά μιλάει για το διακαίωμα του να είσαι άνθρωπος, να μιλάς και να σκέφτεσαι ελεύθερα.
Βρέμη, 1814:
Στην πορεία της προς την αυτογνωσία και την ελευθερία, μια ευυπόληπτη σύζυγος και μητέρα προβαίνει σε σειρά δολοφονιών προσώπων του στενού της οικογενειακού και κοινωνικού περιβάλλοντος, προτού οδηγηθεί η ίδια στη λαιμητόμο.
Σπουδή πάνω στην ελευθερία, παραβολή για το ρόλο της εξουσίας στις ανθρώπινες σχέσεις, το "Ελευθερία στη Βρέμη" γράφτηκε το 1971 από τον πληθωρικό και αμφιλεγόμενο αντικομφορμιστή κινηματογραφιστή και συγγραφέα Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ.
Αν και διατηρούσα κάποιες μνήμες από το τελευταίο αθηναϊκό ανέβασμα του έργου (περιοδεία της παράστασης του ΔΗΠΕΘΕ Βόλου το 1995 σε σκηνοθεσία Δημήτρη Οικονόμου, με τη Λυδία Κονιόρδου στον πρωταγωνιστικό ρόλο), το οποίο και είχα δει, εντυπωσιάστηκα όταν διάβασα το κείμενο, μετά από την πρόταση που μου έκανε να το σκηνοθετήσω η Γιασεμί Κηλαηδόνη –η οποία και το επέλεξε για τη φετινή σεζόν του θεάτρου «Μεταξουργείο». Έμεινα έκθαμβη μπροστά στην κρυστάλλινη καθαρότητα με την οποία ο κορυφαίος εκπρόσωπος της γερμανικής αβάν-γκαρντ ανατέμνει τις διαπροσωπικές σχέσεις για να αναδείξει τη σαρωτική δύναμη της εξουσίας οπουδήποτε άνθρωπος εμπλέκεται με άνθρωπο. Με όχημα την αληθινή ιστορία μιας κατά συρροήν δολοφόνου του 19ου αιώνα, ο Φασμπίντερ γράφει ένα έργο «κλασικό», αποτυπώνοντας με δωρική λιτότητα την εναγώνια αναζήτηση της Γκέσε Γκότφριντ να κατανοήσει τον κόσμο και να ζήσει ειρηνικά με τους «άλλους».
A.K