Ένα κορίτσι, που το λένε Μαρία, αγαπάει τις συναντήσεις, το θέατρο και τις ωραίες ιστορίες. Ψιθυρίζω "Kiska, Kiska, Kiska".Έχει ωραίο ήχο αυτή η λέξη. Μου διευκρινίζει: "Το έργο είναι γέννημα δικό μας, της ομάδας “Chameleon”. Θα ανέβει το Μάρτιο, στο Beton7". Τη σκηνοθεσία έχει αναλάβει η Ηλιάνα Μαυρομάτη, η οποία αυτόν τον καιρό, όταν δεν έχει παραστάσεις με τη "Μεγάλη Χίμαιρα" , έχει πρόβες με τη "Γυναίκα απ' τα παλιά", υπογραμμίζω εγώ ευχόμενη και στις δύο: μόνιμη και καλή δράση.
Θυμάμαι ήταν Σάββατο, μήνας Απρίλης, εποχή άνοιξη, ώρα απογευματινή, τόπος Λαμία. Τότε γεννήθηκα. Παιδί εκτός προγραμματισμού, τυχαίο δηλαδή, είμαι το τρίτο στη σειρά. Μεγάλωσα με ελευθερία, με πολύ παιχνίδι στους δρόμους, φίλους και ξεγνοιασιά.
Ως παιδί, δήλωνα ότι, όταν μεγαλώσω, θέλω να γίνω παιδίατρος και δήμαρχος. Μεγάλες προσδοκίες που είχα!
Ως έφηβη, δήλωσα ότι θέλω να γίνω ηθοποίος.
Το θέατρο στη ζωή μου υπήρχε πάντα. Πέρασε η αγάπη από τη γιαγιά μου, στη μάνα μου και μετά σε εμάς. Κυριολεκτικά από γενιά σε γενιά.
Στην Αθήνα ήρθα για σπουδές. Πρώτα στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών και μετά στη δραματική σχολή του Γ. Κιμούλη, “Σύγχρονο Θέατρο Αθήνας”.
Στο δρόμο, όταν περπατάω, μ’ αρέσει να παρατηρώ τον κόσμο γύρω μου, να φτιάχνω εικόνες, να φαντάζομαι ιστορίες. Τέτοιες ιστορίες θέλω να ακούω. Τέτοιες ιστορίες θέλω να λέω.
Πιστεύω πολύ στις συναντήσεις των ανθρώπων και σε αυτές που έχουν συμβεί σε μένα. Μία τέτοια, ευτυχής συνάντηση και συγκυρία είναι και η τωρινή δουλειά, που ετοιμάζουμε με αγαπημένους φίλους και συνεργάτες.
Το έργο λέγεται "Kiska" και είναι γέννημα δικό μας, της ομάδας “Chameleon”. Θα ανέβει το Μάρτιο, στο Beton7.
Χρύσα Φωτοπούλου
