"Οι άνθρωποι που είναι νάρκισσοι και ασχολούνται συνεχώς με την εμφάνισή τους, με τα ρούχα τους κτλ. καταλήγουν να είναι άσχημοι." Η Ελένη Στρούλια μας χάρισε την ατάκα της Δευτέρας και εμείς της υποσχόμαστε ότι αυτή τη βδομάδα θα πάμε μέχρι το Bios να δούμε την παράσταση "The Oh Fuck Moment" με τους Χάρη Αττώνη και Γιούλα Μπούνταλη. Τα σκηνικά και τα κοστούμια είναι δικά της. "Τα λάθη και τα ελαττώματα κοινά για όλους".
Δεν ξεχωρίζω το σκηνικό από την υπόλοιπη παράσταση. Για μένα είναι ένα πράγμα.
Ψάχνω να βρω όχι εικόνες, αλλά το, αν η παράσταση που κάνουμε έχει κάποιο νόημα, τι λένε αυτοί οι άνθρωποι πάνω στη σκηνή, τι κάνουν, γιατί, και τι πιστεύουμε εμείς, οι συντελεστές, για το θέμα. Αν απαντηθούν αυτά, το σκηνικό προκύπτει από μόνο του ή τουλάχιστον εγώ έτσι αισθάνομαι.
Η διακοσμητική πλευρά με απασχολεί ελάχιστα. Πώς δηλαδή θα το κάνουμε ωραίο, τι χρώμα θα βάλουμε, αν η καρέκλα θα είναι εδώ ή παραπέρα. Το ωραίο άμα το πολυψάχνεις δεν το βρίσκεις. Όπως π.χ. οι άνθρωποι που είναι νάρκισσοι και ασχολούνται συνεχώς με την εμφάνισή τους, με τα ρούχα τους κτλ. Τελικά καταλήγουν να είναι άσχημοι.
Η ομορφιά φυτρώνει σε κάποιο έδαφος. Σε μια ενδιαφέρουσα άποψη, μια εμμονή, μια σκέψη, ένα συναίσθημα. Είναι το ορατό αποτέλεσμα μιας αόρατης διαδικασίας και δεν προσεγγίζεται δια της ευθείας οδού.
Χρύσα Φωτοπούλου
