Κυριακή μεσημέρι και τίποτα δεν μας κρατάει στο σπίτι. Εξόρμηση με την Μυρτώ στα Αθηναϊκά θέατρα. Αυτή τη φορά πήγαμε να δούμε την καινούρια παραγωγή του Δημήτρη Αδάμη με τις «Μαγικές Σβούρες». Ο Μικρός Πρίγκιπας μας περίμενε στο θέατρο Ιλίσια. Έξι ηθοποιοί που εναλλάσσουν ρόλους. Όμορφα λειτουργικά κοστούμια. Ένας λιτός σκηνικός χώρος που λειτουργεί ιδανικά βοηθούμενος από τους ονειρικούς φωτισμούς που από ό,τι διάβασα σχεδίασε ο Γιώργος Ανεστόπουλος. Τραγούδια βασισμένα σε μελωδίες συνθετών των αρχών του 20ου αιώνα, Offenbach. Saint Saens, Brahms, ενώ το φινάλε κάνει την έκπληξη με ένα τραγούδι του Γιώργου Βαρσαμάκη.
Με χαρά μου ανακαλύπτω πως απολαμβάνω το παιδικό θέατρο, όταν αυτό είναι καλό, σχεδόν με τον ίδιο ενθουσιασμό που επιδεικνύει και η κόρη μου. Εξάλλου, το έργο αυτό μιλαει για το παιδί που όλοι έχουμε μέσα μας, όσο και αν κάποιοι το έχουμε σπρώξει πολύ πολύ βαθιά. Μας μιλαει για όλα τα βασικά που ξεχάσαμε στο δρόμο, για τα αστέρια που χάνουμε επιμένοντας να ασχολούμαστε με τα ασήμαντα που βαραίνουν την καθημερινότητα μας.
Περιπλανηθήκαμε μαζί του και δώσαμε λίγο από το χρόνο μας για να θαυμάσουμε μαζί του το ηλιοβασίλεμα. Πώς γίνεται ένα πορτοκαλί μπαλόνι, μαγικό ηλιοβασίλεμα; Το θαύμα του θεάτρου ξετυλίχτηκε μπροστά στα μάτια μας. Όλες οι υπερπαραγωγές που μπουκώνουν τα παιδιά μας με σκηνικά που ανεβαίνουν και κατεβαίνουν, με σταρ που εξαργυρώνουν την αναγνωρισιμότητά τους στο πορτοφόλι του σκοτισμένου γονιού, ωχριούν μπροστά στην ευαισθησία αυτής της σκηνής.
Είναι τόσο μυστηριακή η χώρα των δακρύων. Σε αυτή τη χώρα μας ξενάγησε και με το παραπάνω αυτή η παράσταση. Δάκρυα λυτρωτικά. Η Μυρτώ αναγνώρισε την αθωότητα που υπερασπίζεται ο Μικρός Πρίγκιπας και εγώ την ξαναθυμήθηκα.
Πάντως ακόμα και αν δεν πάτε στα Ιλίσια να δείτε την παράσταση, εσείς ας έχετε το νου σας. Αν καμιά φορά έρθει ένα παιδί κοντά σας, αν σας κάνει επίμονες ερωτήσεις, αν δεν απαντά, όταν το ρωτάτε εσείς κάτι, αν ζητήσει ένα φίμωτρο για το πρόβατό του, ή μια πανοπλία για το λουλούδι του, να ξέρετε ότι είναι ο Μικρός Πρίγκιπας…..ή μπορεί να είναι και το παιδί που υπήρξατε κάποτε.