H Bικτώρια Σαμοθράκη, μια νέα ηθοποιός, αποφάσισε να διαπραγματευθεί το μύθο της Ωραίας Ελένης και τελικά έγραψε έναν πολύ ενδιαφέροντα μονόλογο, αποκαθιστώντας τη θρυλική καλλονή, που θα παρουσιάσει στο θέατρο της Πράξης Επτά στα Εξάρχεια, όπου ακριβώς από πάνω στεγάζεται και η σχολή απ' όπου αποφοίτησε.
« Μια Ωραία Ελένη... της Κρίσης….»
“ Δεν με αναγνωρίζετε ε; Είναι πολύ φυσικό… Ε τότε λοιπόν να σας συστηθώ…Ωραία Ελένη…! Ε, συγγνώμη... Σαμοθράκη Βικτώρια ήθελα να πω… Απόφοιτη της Δραματικής Σχολής «Πράξη Επτά». Κοινώς ηθοποιός….( με φως …ευτυχώς … ακόμα στο σπίτι..!) Ηλικία…. Ρόλου;…. Κάτι αιώνες και βάλε….
Εν έτη 1250 π.Χ… περίπου σύμφωνα με τον Ηρόδοτο….ξεκίνησε ο Τρωικός Πόλεμος.
ΕΡΩΤΗΜΑ 1ο : Γιατί στις μέρες μας κάποιος να γράψει ένα μονόλογο για την Ωραία Ελένη;
Πρώτον γιατί οι κλασικοί μύθοι είναι πάντα “in” , πιασάρικοι και διαχρονικοί…Δεύτερον γιατί η συγγραφέας πιστεύει ότι η Ωραία Ελένη αποτελεί τελικά ένα «αδικημένο» πρόσωπο... Μάλλον «τραγικό» πρόσωπο πιο σωστά, παρόλο που συνήθως στη δραματουργία παρουσιάζεται ως μια «ανάλαφρη ύπαρξη». Καταρχήν υπήρξε μια Ωραία Αφορμή για έναν πόλεμο…Ποιος όμως από σας στ’ αλήθεια πιστεύει πως ο Τρωικός πόλεμος έγινε για την Ελένη;
Εκτός αυτού ουδέποτε τελικά πήγε στην Τροία, σύμφωνα με την εκδοχή του Ευριπίδη, άρα ουδέποτε έζησε με τον άντρα που αγάπησε και επίσης για χάρη του στιγματίστηκε ως μια από τις πιο ανήθικες μορφές της μυθολογίας και της ιστορίας…Αυτά και άλλα πολλά συναφή έκαναν τη συγγραφέα να πιστεύει ότι η Ωραία Ελένη αν ζούσε σήμερα όχι μόνο θα ζητούσε «αποκατάσταση», αλλά θα απευθυνόταν και στα μεγαλύτερα δικαστήρια για να δικαιωθεί ,να «αποστιγματιστεί « και να «αποκαταστήσει» τη φήμη της… Κυρίως όμως η Ωραία Ελένη θέλει να μιλήσει, γιατί τελικά συνήθως οι άλλοι μιλάνε γι' αυτήν και όχι εκείνη για εκείνη, εξάλλου «όλοι έχουμε την ανάγκη κάπου κάπου να μιλάμε ακόμα και τα φαντάσματα..»
ΕΡΩΤΗΜΑ 2ο: Η συγγραφέας γιατί θέλει να μιλήσει τελικά;
Στην πραγματικότητα όλα είναι μια αφορμή να μιλήσουμε για μας…. Για αυτά που μας αγγίζουν, μας πληγώνουν, μας θυμώνουν, μας κάνουν να ονειρευόμαστε, να δημιουργούμε και να παλεύουμε……Όσο για το έργο με κεντρικό θέμα τον ανεκπλήρωτο έρωτα, ας πούμε ότι είναι απλά ένα σχόλιο πάνω στις έννοιες της ηθικής, της ομορφιάς, της πατρίδας, της μνήμης πάνω σε «θηλυκές» έννοιες εν ολίγοις …
Εν έτη 2014 εν όψει 2015 Στα καθ’ ημάς τώρα….
ΕΡΩΤΗΜΑ 3ο: Πόσο εφικτό είναι να ανεβάσει σήμερα κάποιος μια LOW έως ΖΕRO BUDGET παράσταση χωρίς καμιά ουσιαστικά παραγωγή;
Όρεξη θέλει, μεράκι και πίστη κυρίως σε αυτό που κάνεις και όλα τα άλλα γίνονται… Εγώ καταρχήν είμαι μία ηθοποιός που αποφοίτησε από τη δραματική σχολή εν καιρώ κρίσης… Άρα με την κρίση έχω να παλέψω… Αν ζούσα στο Χρυσό Aιώνα του Περικλή θα είχα ενδεχομένως χορηγού! Μέσα στην «ατυχία» μου ωστόσο στάθηκα και τυχερή, καθότι βρήκα φίλους και γενικά ανθρώπους να στηρίξουν την προσπάθειά μου και να με βοηθήσαν… Ωστόσο πέρα από την «υποκριτική», όταν αποφασίζεις να κάνεις πράγματα μόνος σου πρέπει να εξασκήσεις διάφορες δεξιότητες…. Καταρχήν πρέπει να γίνεις λίγο έως πολύ σκηνοθέτης, λίγο σκηνογράφος, λίγο φωτιστής , λίγο παραγωγός, λίγο διαφημιστής, λίγο μάνατζερ του εαυτού σου και πολλά άλλα από «λίγο» αλλά όσο το δυνατόν πιο καλά γίνεται…. Μαθαίνεις να εξασκείς δεξιότητες που ίσως ποτέ δεν είχες φανταστεί και αυτό σε κάνει αν μη τι άλλο να μαθαίνεις καινούργια πράγματα…
Και αν δεν έχεις καθόλου λεφτά; Εγώ κάποια από τα σκηνικά της παράστασης, δεν ντρέπομαι να το πω καθόλου, τα βρήκα πεταμένα στα σκουπίδια και τα μεταποίησα. Κάποια άλλα μου τα έφτιαξαν ή μου τα χάρισαν φίλοι …. Ήταν κι αυτό μια λύση ωστόσο … Και γενικά η βοήθεια των φίλων σε αυτή την προσπάθεια μου ήταν πολύτιμη. Υποστηρικτής βέβαια στην προσπάθεια μου στάθηκε και ο κύριος Θεόδωρος Γράμψας , διευθυντής της σχολής «Πράξη Επτά» απ' όπου αποφοίτησα , ο οποίος μου παραχώρησε αφιλοκερδώς τη θεατρική αίθουσα της σχολής… Επίσης ο ηθοποιός και συμφοιτητής μου Σταύρος Μαρκάλας, βοηθός και σύμμαχος επί των πάντων, καθώς και πολλοί άλλοι φίλοι και ειλικρινά τους ευχαριστώ πολύ γι' αυτό!
Α.Κ
ΕΡΩΤΗΜΑ 4ο Γιατί η είσοδος σε αυτή την παράσταση είναι ελεύθερη ;
Θα απαντήσω μέσω ενός ερωτήματος πάλι…Αυτή τη στιγμή στην πόλη μας γνωρίζω ότι παίζονται περίπου 250 παραστάσεις ,ίσως και παραπάνω… Ποιο θα πρέπει λοιπόν να είναι το αντίτιμο του εισιτηρίου μου εν καιρώ κρίσης με τόσο «ανταγωνισμό» και ποιες ελπίδες έχει ένα άγνωστο έργο και ένας άγνωστος καλλιτέχνης να προσελκύσει θεατές; Πολύ φοβάμαι ότι στην καλύτερη περίπτωση θα προσελκύσει μόνο τους γνωστούς και τους φίλους του….
Επειδή λοιπόν στόχος μου είναι να κάνω αυτή τη στιγμή τη «δουλειά» μου γνωστή στο ευρύ κοινό αποφάσισα η είσοδος να είναι ελεύθερη, χωρίς κάποιο συγκεκριμένο αντίτιμο ,για να μπορέσω έτσι να συστήσω «το έργο» και «εμένα» στους θεατές. Σε αυτό βέβαια βοήθησε και το γεγονός ότι η θεατρική αίθουσα μου παραχωρήθηκε δωρεάν .Ωστόσο θα ήθελα να τονίσω το εξής αυτό δεν σημαίνει ότι το καλλιτεχνικό προϊόν είναι υποδεέστερο ή «ερασιτεχνικό» .Από μένα τουλάχιστον και από όλους τους συντελεστές της παράστασης αυτή η δουλειά έγινε με όσο περισσότερο «επαγγελματισμό» γινόταν και επίσης με πολύ αγάπη και μεράκι …! Κανείς εξάλλου δεν θέλει να του προσφέρουν ένα δώρο «φτηνό και πρόχειρο..»
Ερώτημα 5ο Πώς θα τελειώσει αυτό το άρθρο;
Θα ήθελα να πώ στα παιδιά που βγαίνουν τώρα ,σε αυτούς τους « χαλεπούς καιρούς» από τις δραματικές σχολές να μην απογοητεύονται…Πολύ συχνά , το έχω βιώσει και αυτό , τρέχεις και σκοτώνεσαι στις διάφορες οντισιόν ανάμεσα σε 1.000 και βάλε άτομα …για μια θέση στον ήλιο…! Κι αν δεν την έχεις αυτήν την πολυπόθητη θέση τι κάνεις ,κάθεσαι στο σπίτι και κλαις τη μοίρα σου ; Αλλά ακόμα κι όταν την έχεις είναι πολύ πιθανόν να βρεθείς να κάνεις πράγματα που ούτε σε εκφράζουν ούτε σου αρέσουνε…Ά ρα που καταλήγουμε ;…Στο να τολμάμε να κάνουμε και δικά μας πράγματα και όταν δεν μας δίνονται οι ευκαιρίες απλά να προσπαθούμε να τις δημιουργήσουμε…Στην τελικήβ γιατί γινόμαστε «ηθοποιοί» ή «καλλιτέχνες» απλά για ονομαζόμαστε έτσι ή γιατί νιώθουμε την ανάγκη να «εκφραστούμε»;
Εγώ νομίζω πώς αν θέλεις και όντως έχεις κάτι να πεις θα βρεις τη δύναμη ,τον τρόπο, τον δρόμο ,τις συνθήκες, τους συνοδοιπόρους ,τον τόπο ,τον χρόνο και θα το κάνεις …..Όρεξη και μεράκι χρειάζονται πρωτίστως……
Όσοι πιστοί προσέλθετε λοιπόν ..είστε ευπρόσδεκτοι….!
