“Πώς έγινα μουσικός; Έγινα με μια κρυφή ελπίδα ότι, αν δε γίνω μεγάλος -το' χα βαθιά μέσα στην ψυχή μου αυτό- θα εγκαταλείψω γρήγορα. Τη μέση κατάσταση δεν την ήθελα.”
Ο μεγάλος αυτός πόθος του Βασίλη Τσιστάνη τον οδήγησε να χρησιμοποιήσει το τεράστιο ταλέντο του και να δημιουργήσει τραγούδια διαμάντια, που αποτελούν σημαντικό μέρος της σύγχρονης ελληνικής μουσικής. Συνδυάζοντας στοιχεία της δυτικής παράδοσης και του ρεμπέτικου, έγινε ο θεμελιωτής του λαϊκού τραγουδιού που τραγουδιέται και θα τραγουδιέται, όσα χρόνια και να περάσουν. Ο πόνος, η χαρά, το κέφι, η ανησυχία είναι στοιχεία, που έπαιρνε απ’ τον κόσμο και τα γυρνούσε πίσω σε «μινοράκια» και «ματζοράκια», όπως έλεγε και ο ίδιος, σε τραγούδια με ανεξάντλητη ισχύ και άρτιο χαρακτήρα.
Πρωτοπόρος σε πολλά πράγματα: στον ήχο, στο παίξιμο του μπουζουκιού, στο πάντρεμα των συγκερασμένων κλίμακων με τα ανατολίτικα μακάμια, ήταν αδιανόητο να μη μείνει στην ιστορία. Ποιος δεν έχει κλείσει τα μάτια ακούγοντας την «αχάριστη»; Ποιος δεν έχει χορέψει το «απόψε στις ακρογιαλιές»; Ποις δεν έχει μείνει με το στόμα ανοιχτό ακούγοντας την εισαγωγή απ' το «μπαξέ τσιφλίκι»;
Πήρε το νήμα απ' τους ρεμπέτες και το έδωσε στο λεγόμενο έντεχνο τραγούδι. Αποτελεί αναπόσπαστο κρίκο στην αλυσίδα του πιο όμορφου ταξιδιού του νεοελληνικού πολιτισμού.
*Mε ένα αφιέρωμα στο σπουδαίο συνθέτη Βασίλη Τσιτσάνη συνεχίζονται τα “Big Days” του ΚΘΒΕ, την Κυριακή 18 Ιανουαρίου 2015, στο Μικρό Θέατρο της Μονής Λαζαριστών. Σημειώστε το.
