Για τον Γρηγόρη Βαλτινό το '"ταξίδι" του στο θέατρο ξεκίνησε απο μια εκδρομή. Όταν το 1973, μαθητής στο Γυμνάσιο, προσπαθούσαν να βρουν έναν τρόπο με τους φίλους του για να μαζέψουν λεφτά για την πενθήμερή τους, εκείνος έκανε αυτό που αγαπούσε πιο πολύ απ' όλα, μια παράσταση δηλαδή. Τελικά και εκδρομή πήγαν και μια μεγάλη καριέρα ξεκίνησε.
Την πρώτη φορά, αν και έχουν περάσει τόσα χρόνια, τη θυμάμαι ακόμα με μεγάλη αγάπη. Ήταν στο Δεύτερο Γυμνάσιο Αρρένων Καλλιθέας το 1973, όπου παίξαμε το «Block C» του Ηλία Βενέζη. Εγώ είχα αναλάβει την όλη πρωτοβουλία και μάλιστα πέρα από το ότι έπαιζα τον πρώτο ρόλο, είχα και το θράσος να σκηνοθετήσω. Έψαχνα ένα έργο που να παίζουν μόνο άντρες κι έτσι κατέληξα σε αυτό το σπουδαίο έργο. Έπεσαν τότε όλοι πάνω μου και μου είπαν ότι θα ήταν αμαρτία να μην ασχοληθώ επαγγελματικά με το θέατρο. Από τότε μου κόλλησε το μικρόβιο και δε με άφησε ποτέ.
Τότε ούτε είχαμε ούτε και ξέραμε τα τεχνικά μέσα, οπότε τα πάντα τα δημιουργήσαμε εκ του μηδενός. Ήρθε και η τηλεόραση και μας πήρε συνέντευξη. Η Σούλα Αλεξανδροπούλου, μια πολύ γνωστή δημοσιογράφος, μας την έκανε, για μια εκπομπή με κομμάτια της επικαιρότητας που τα γύριζαν σε φιλμ αυτοεμφανιζόμενο, παρακαλώ. κι έτσι είχα όλα το πακέτο του « σταρ»…
Ήταν μαγική η πρώτη φορά πάνω στη σκηνή. Ο κόσμος συγκινήθηκ,ε γιατί το έργο μιλάει για τους Έλληνες που αντιστάθηκαν στον κατακτητή, οπότε και λόγω της εποχής υπήρχε έντονη φόρτιση. Είχαμε ετοιμαστεί για 4 παραστάσεις και κάναμε τελικά δέκα. Είχαμε βάλει και εισιτήριο και με τα λεφτά που βγάλαμε πήγαμε εκδρομή στα Γιάννενα και στην Κέρκυρα. Η φιλόλογός μου, η κυρία Διαμαντοπούλου, παρότρυνε να γίνω ηθοποιός μετά από την παράσταση. Έδωσα εξετάσεις στη Σχολή του Εθνικού και στον Κουν και πέρασα και στις δύο. Προτίμησα του Εθνικού που ήταν και δωρεάν, τη βρήκα και πιο ακαδημαϊκή κι έτσι άρχισαν όλα.
H φωτογραφία είναι από το προσωπικό αρχείο του Γρηγόρη Βαλτινού