Σε μια μικρή πόλη της κεντρικής Ευρώπης, οικονομικά κατεστραμμένη, στο άχρονο Γκύλεν, οι άνθρωποι ζούσαν εξαθλιωμένοι. Μια μέρα, η πλουσιότερη γυναίκα του κόσμου, η Κλαιρ, απ’ αυτές που το χρήμα, τους επιτρέπει να δρουν σαν ηρωίδες αρχαίας τραγωδίας, σκληρή και αποφασισμένη (όπως μια Μήδεια, ας πούμε), εκκεντρική, δαιμόνια, μα όχι χωρίς χιούμορ, φτάνει στο Γκύλεν, που τυγχάνει και γενέτειρά της. Μια παλιά ιστορία, μ έναν συμπολίτη της που την άφησε στα 17 της, μ' ένα παιδί στα χέρια και έγινε αιτία να διωχτεί επαίσχυντα από την πατρίδα της, την ωθεί να δωρίσει 1 δις δολάρια στην πόλη, υπό έναν όρο. Την εκτέλεσή του. Το δίλημμα τίθεται, ο ιστός της διαφθοράς πλέκεται και ένα απ΄ τα σημαντικότερα έργα κοινωνικής κριτικής, μορφοποιείται. Σήμερα, συνεχίζει ο σύγχρονος πολιτισμός, να είναι μια σειρά από εγκληματικές πράξεις, όπως διατυπώθηκε από θεωρητικούς και καλλιτέχνες, του περασμένου αιώνα;
«Η επιστροφή της γηραιάς κυρίας» του Φρύντριχ Ντύρρενματ, με την πικρή σάτιρα, την κοφτερή ειρωνεία, την παρωδία της κοινωνικής υποκρισίας και τις ξαφνικές μεταμορφώσεις του αστείου, σε κάτι το μεταφυσικά τραγικό, επιστρέφει στη σκηνή, σε σκηνοθεσία Αλέξανδρου Κοέν και την αλλόκοτη Κλαιρ Τσαχανασιάν, στα χέρια της σπουδαίας Μίρκας Παπακωνσταντίνου.
Η ιδανικότερη επιλογή, αφού και η Μίρκα και η Κλαιρ, ξέρουν (η καθεμιά με το ..ταλέντο της ), να κάνουν το γέλιο να παγώνει στα χείλια μας. Ήπιαμε μαζί σοκολάτα προχθές και το γέλιο, η ενέργεια και το πάθος αυτού του πολύτιμου πλάσματος, φωταγώγησε την παγωμένη Ιπποκράτους.
Σε περιμένουμε, αγαπημένη.
