Δεν έχω να πω πολλά για αυτήν την παράσταση. Όταν βγαίνεις γεμάτος από μια τέτοια καλλιτεχνική προσφορά, νιώθεις μόνο ευγνωμοσύνη. Ευγνωμοσύνη για τον δημιουργό του έργου, τους συντελεστές, που τόσο εύστοχα το προσάρμοσαν στην ελληνική πραγματικότητα και τέλος για την ηθοποιό που τίμησε για ακόμη μια φορά με τον καλύτερο τρόπο την ιδιότητά της ως «το ήθος μας ποιούσα».
Γιατί η Πέγκυ Τρικαλιώτη είναι ηθοποιός που σκίζει τον εαυτό της σε μικρά κομμάτια και μας τον προσφέρει με γενναιοδωρία στη σκηνή. Χωρίς πραγματικό αντίτιμο.
Σε 1 ώρα και 20 λεπτά «περνάει» η ζωή της αμερικανίδας πιλότου που ταλαντεύεται ανάμεσα στη λήθη της ασυνειδησίας και στη συνειδητοποίηση . Ανάμεσα στην προκλητική αναισθησία της καλώς βολεμένης ζωούλας και στο σοκαριστικό και επώδυνο ξύπνημα.
Η «προσγείωση» είναι ένα έργο που μας υπενθυμίζει τη ενοχή ολόκληρου του δυτικού κόσμου που τρώει απερίσπαστος το «σούπερ πρωινό» του έχοντας κάνει αυθαίρετα τον διαχωρισμό μέσα του σε «καλούς» και «κακούς» καταδικάζοντας τους τελευταίους σε αφανισμό.
*Το πολυβραβευμένο έργο «Προσγείωση» του Τζώρτζ Μπραντ παρουσιάζει το Faust σε μετάφραση Αντώνη Πέρη, σκηνοθεσία Κατερίνας Φωτιάδη και με πρωταγωνίστρια την Πέγκυ Τρικαλιώτη.
Χ. Φ.
