"Ο Μάκβεθ είναι ένα αριστούργημα. Όταν το διαβάσεις – και κυρίως το ζεις στη θεατρική του πραγματικότητα – αισθάνεσαι δέος απέναντι στον δημιουργό Νου που το έκανε αριστούργημα." Γ. Χ.
Δεν είναι γυναίκα, υποδύεται τη γυναίκα. Δεν είναι σύζυγος, υποδύεται την πιστή και αφοσιωμένη σύντροφο. Δεν είναι εύθραυστη, μπορεί να υποδυθεί τόσο καλά όμως την υποτακτική πριγκίπισσα, που να θες να την αγκαλιάσεις και να της ορκιστείς αιώνια πίστη και αφοσίωση. Δεν είναι πρόστυχη, όμως μπορεί να αρθρώσει με τα λόγια της τόσες φρικαλεότητες που ακόμα κι ο πιο γενναίος πολεμιστής να θέλει να κλάψει σαν μικρό παιδί.
Η Λαίδη Μάκβεθ έχει όμως στόχο. Για την ακρίβεια έχει ένα και μόνο στόχο. Να γίνει το έγκλημα - να γίνει η βασίλισσα στο πλάι του άντρα της, του στρατηγού Μάκβεθ. Και για να γίνει αυτό πρέπει να φορέσει όλες τις μάσκες της αλφαβητικά, ευλαβικά, εμμονικά και με μια παγωμένη τρυφερότητα να οδηγήσει το έτερο της ήμισυ να διαβούν πιασμένοι χέρι χέρι, σαν άλλοι Αδάμ και Εύα, τις πύλες όχι της Εδέμ, αλλά της Κόλασης.
Εκεί, και οι δυο τους θα καούν από τη φλόγα της κοινής επιθυμίας τους, σε διαφορετικά όμως κελιά. Εκεί, όλες οι μάσκες, όλα τα πρόσωπα που ντύθηκε στο άλλο μισό του κόσμου, θα λιώσουν πάνω στο πρόσωπό της. Θα μείνει για πάντα χαμένη κι εγκλωβισμένη σ’ ένα ατέρμονο τώρα, φτύνοντας σαν χαλασμένα υγρά μπαταρίας λέξεις, λέξεις, λέξεις, που όλα τα λένε και τίποτα πια δε σημαίνουν.
*Το Από Μηχανής Θέατρο παρουσιάζει την τραγωδία του Σαίξπηρ «Μάκβεθ» σε σκηνοθεσία Θάνου Παπακωνσταντίνου, με τον Άκι Βλουτή στον ομώνυμο ρόλο και την Κωνσταντίνα Τάκαλου ως Λαίδη Μάκβεθ.
Χρύσα Φ.
