Ο Μάκης Κατσούλης γοητεύτηκε από την «Ιστορία των δύο πόλεων» του Ντίκενς, όταν τη διάβασε σε ένα πλοίο. Έκτοτε αυτή η ιστορία δεν τον εγκατέλειψε ποτέ. Κι έτσι φέτος τη σκηνοθέτησε στο θέατρο Αργώ, κρατώντας την υπόσχεση που είχε δώσει σε μια φίλη του…
Φθινόπωρο 2007. Διαβάζω τυχαία για πρώτη φορά την εισαγωγή της" Ιστορίας Δύο Πόλεω"ν: "Ήταν οι καλύτερες μέρες, ήταν οι χειρότερες μέρες, ήταν η άνοιξη της ελπίδας, ήταν ο χειμώνας της απελπισίας, είχαμε μπροστά μας τα πάντα, είχαμε μπροστά μας το τίποτα (…)”. Μέσα σε λίγες γραμμές και μόλις με τις πρώτες του λέξεις ο Ντίκενς καταφέρνει να εισάγει τον αναγνώστη στην εποχή, στις συνθήκες αλλά και να παρουσιάσει τα αντίθετα άκρα που βρίσκονταν το Παρίσι και το Λονδίνο εκείνα τα χρόνια. Αποφασίζω να διαβάσω το βιβλίο με την πρώτη ευκαιρία.
Καλοκαίρι 2008. Μια φίλη μου κάνει δώρο την "Ιστορία Δύο Πόλεων". Μεγάλο βιβλίο… Ξεκινάω την ανάγνωση στο καράβι για την Ίο, με στόχο να το έχω τελειώσει στο καράβι της επιστροφής δέκα ημέρες αργότερα. Οι πρώτες σελίδες περίπλοκες και δύσκολες. Αφού γνώρισα τους ήρωες και τα πρόσωπά τους απέκτησαν μορφή, άρχισα να βυθίζομαι στις σελίδες του Ντίκενς. Η ιστορία έμοιαζε με κουβάρι που σιγά σιγά ξετυλιγόταν, με αγωνία και περιέργεια για τη μεγάλη αποκάλυψη του τέλους. Ένα βιβλίο του 19ου αιώνα, για μια ιστορία του 18ου, που παρόλα αυτά θύμιζε τόσο πολύ το τώρα. Στο καράβι της επιστροφής δέκα ημέρες αργότερα λέω στη φίλη μου: “Αν ποτέ σκηνοθετήσω… Αυτή την ιστορία θέλω να πω.”
Καλοκαίρι 2013. Στο ναυτικό. Αναρωτιέμαι τι θα κάνω μόλις απολυθώ. Θυμάμαι εκείνη την κουβέντα στο καράβι από Ίο, πέντε χρόνια πριν. Ξαναδιαβάζω την "Ιστορία Δύο Πόλεων". Μόλις τελειώνω τη δεύτερη ανάγνωση, ξεκινάω δειλά τη διασκευή του.
Χειμώνας 2015. Ξεκινάμε τις παραστάσεις για τη δεύτερη χρονιά της Ιστορίας Δύο Πόλεων στο θέατρο Αργώ. Τα πρόσωπα που φαντάστηκα πέντε χρόνια πριν, τώρα τα αναγνωρίζω στα πρόσωπα φίλων και συνεργατών. Ένα ταξίδι περίπου οχτώ χρόνων που έκανε τον τέλειο κύκλο. Η "Ιστορία Δύο Πόλεω"ν είναι ένα έργο για τον έρωτα, την επανάσταση, την πίστη, την αδικία και την εκδίκηση. Και ξεκινάει με μία απλή φράση: “Επέστρεψε στη ζωή”…
