Κάνουμε πλάκα, δηλαδή γελάμε, δηλαδή είμαστε παρέα και κάνουμε ό,τι μας κατέβει, αυθόρμητα και όχι στημένα. Ό, τι θέλουμε. Ο απαζάρευτος εαυτός μας και οι ρίζες του στους τόπους της γνησιότητας και του αυθεντικού. Όσα περισσότερα βιβλία καταπίνεις, τόσο πιο σεμνός στέκεσαι στην κορυφή του άγνωστου και της απεραντοσύνης του κόσμου και της γνώσης. Η ελευθερία, που κερδίζεις, σου ανοίγει τα μάτια. Σε σπρώχνει να βρεις αληθινούς τρόπους διαφυγής.
Ο Σίμος Κακάλας και ο Γιώργος Παπαγεωργίου, χθες στο "Πόρτα" πάτησαν πάνω σε νεκρά γαρύφαλλα και πλαστά χαρτονομίσματα και τραγούδησαν από Σταμάτη Γονίδη και Μάκη Χριστοδουλόπουλου μέχρι Γωγώ Τσαμπά, Αννέτα Μαρμαρινού, Asiz, Πάολα Φωκά, Ζαφείρη Μελάκα. Με ένα γιουκαλίλι, ένα ακορντεόν και δύο καζού.
Τρολάρουμε τους εαυτούς μας στο κέντρο μιας ζωής που κάποιοι ντόπαραν με σοβαροφάνεια και κενά.
Ωπωπωπωπωπωπωπωπωπωπω....
Τι καημός...
Ωπωπωπωπωπωπωπωπωπωπω....
Θα τρελαθώ!
Και είσαι και εντός θέματος. Καθάρισες!
Χρύσα Φ.