Δεν ξέρω πώς είναι να έχεις ένα παιδί, που έχει περάσει 9 μήνες από την προ-ζωή του μέσα σου, έχει φάει απ' το φαγητό σου, αδιαμαρτύρητα, έχει συνδεδεμένες τις φλέβες του με την καρδιά σου, αναπνέε,ι όσο αναπνέεις. Και μετά γεννιέται και είσαι η μαμά του. Δεν ξέρω, μόνο φαντάζομαι. Παρατηρώ μανάδες. Τον τρόπο που ανησυχούν, παρατηρώ το πρόσωπό τους την ώρα που χαίρονται, την ώρα που χάνουν έδαφος, την ώρα που φοβούνται για το παιδί τους. Αυτή τη στιγμή του φόβου την έχω κρατημένη σαν την πιο άγρια στιγμή, αλύπητη στιγμή στη ζωή ενός ανθρώπου (μπαμπά ή μαμάς). Το έχω δει, ήταν πολύ κοντά μου. "Το παιδί μου". Δεν είναι συλλαβές κτητικότητας, είναι 3 λεπτά απόλυτης αλήθειας. Δίνεις και τα δυο σου χέρια για να είναι αυτό το παιδί καλά. Όρθιο και αγαπημένο.
Τη Δευτέρα, 9 Φεβρουαρίου, η Μαρίνα Ασλάνογλου έχει πρεμιέρα, στο Θέατρο "Άνεσις". Με τον "Τζόρνταν" των Άννα Ρέυνολντς και Μόιρα Μπουφίνι, σε σκηνοθεσία Νίκου Μαστοράκη.
Σε μια αίθουσα αναμονής του δικαστηρίου, η Σίρλεϊ περιμένει την ετυμηγορία των δικαστών. Ο βάναυσος εραστής της, αλλά και η πρόνοια θέλουν να της πάρουν το παιδί, όμως εκείνη δεν μπορεί να ζήσει χωρίς τον Τζόρνταν, ούτε ο Τζόρνταν χωρίς εκείνη. Mια αληθινή ιστορία, που το κεντρικό πρόσωπο, η Σίρλεϋ Τζόουνς αποκάλυψε στην Άννα Ρέυνολντς, τη μια από τις δύο συγγραφείς, όταν οι δυό τους ήταν συγκρατούμενες στη φυλακή.
Η Ασλάνογλου σ' συτόν τον μονόλογο είναι συγκλονιστική. Μόνη της, πάνω στη σκηνή, με αγριεμένα συναισθήματα, θέλει να κομματιάσει έναν ψυχρό σκηνικό χώρο, που δεν τη χωρά, για να ελευθερωθεί από όλα. Και από τους ανθρώπους που δεν μπορούν να "τεντώσουν την αντίληψή τους" μέχρι εκεί που ο μέσος όρος δεν φτάνει.
Δεν ξέρω, αν μπορώ να καταλάβω αυτόν τον άνθρωπο που καταλήγει στον φόνο. Δεν μπορώ και δε θα μπορέσω ποτέ. Γιατί η Σίρλεϊ (τον) σκοτώνει τον Τζόρνταν και μετά αυτοκτονεί. Έχω όμως μπροστά μου, κάθε στιγμή, την ακτινογραφία της ψυχής εκείνων των ανθρώπων, που "πετούν" απαλλαγμένοι από αριθμούς, νόρμες, μεγέθη και συστημικές υποδείξεις για το σωστό και το λάθος..
Η Μ. Α. απέσπασε, για τον ρόλο της Σίρλεϊ, το 3ο βραβείο γυναικείου ρόλου στα Βραβεία Κοινού του Αθηνοράματος, το 2011. Φέτος, θα πάρει και τον υπόλοιπο κόσμο, που δεν πρόλαβε να την δει, μαζί της και θα φύγει..
Χρύσα Φωτοπούλου
