Οι πρώτες φορές είναι οι πιο ισχυρές μνήμες. Δεν τις ξεχνάς ακόμη κι αν το παρελθόν κρέμεται από μια κλωστή. Σήμερα, η Κόρα Καρβούνη περιγράφει στο Onlytheater.gr την πρώτη της "χρωματιστή" εμπειρία στη σκηνή. Ένα τραγούδι, ένα χρώμα και ένα τριαντάφυλλο που "προσγειώνεται" στο πιο "επίσημο" κεφάλι της πρώτης σειράς..
Θυμάμαι ότι ήμουν 6 χρόνων. Πήγαινα στην Α' δημοτικού. Στα πλαίσια μιας γιορτής, τα έξι κοριτσάκια της τάξης έπρεπε να πούμε και από ένα τραγούδι. Ένα τραγούδι για κάθε χρώμα. Για το κόκκινο, το κίτρινο, το μπλε.. Σε μένα είχε τύχει το άσπρο. Αχ, πώς ήταν οι στίχοι;.."Είμαστε έξι κοριτσάκια..λα λα λα". Θυμάμαι ότι έλεγα τη φράση "άσπρο σαν το χιόνι", κάτι τέτοιο. Επίσης, κρατούσα ένα τριαντάφυλλο, που μου είχε δώσει η μαμά μου και ενώ έπρεπε να είμαι ντυμένη στα λευκά, εγώ φορούσα άσπρο φουστάνι και κόκκινο καπέλο! Θεϊκό. Ήμουν τόσο ενθουσιασμένη που στο τέλος πέταξα το τριαντάφυλλο στο κεφάλι του διευθυντή, που καθόταν στην πρώτη σειρά. Στου διευθυντή! Πόσο είχα ντραπεί! Ευτυχώς, έπεσε η αυλαία και μπόρεσα και κρύφτηκα (χαχα!).
Έντονη ανάμνηση. Τη χορογραφία τη θυμάμαι ακόμη. Υπάρχουν και φωτογραφίες, κάπου τις έχει η μαμά. Όπως και βίντεο, αλλά, γαμώτο, χωρίς ήχο. Το πιο σημαντικό απ' όλα είναι ότι μετά από εκείνη την εμπειρία, 6 χρόνων παιδί, είπα, πολύ συνειδητοποιημένα, ότι θέλω να σπουδάσω στη σχολή του Εθνικού Θεάτρου.
*Η Κόρα Καρβούνη πρωταγωνιστεί στην παράσταση "Παράσιτα", σε σκηνοθεσία Β. Θεοδωρόπουλου, στο Θέατρο του Νέου Κόσμου.
Χρύσα Φωτοπούλου
