Ο Δημήτρης Αγαρτζίδης πρωταγωνιστεί στην παράσταση «Παραλήπτης Άγνωστος» που ανεβαίνει σε σκηνοθεσία και μετάφραση της Νάντιας Φώσκολου στο Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων. Σήμερα Τετάρτη, 11/2, έγραψε για το Onlytheater το παρακάτω κείμενο. "θέλει μεγάλο αγώνα για να μην ξεχαστούμε, για να μη μας πιάσουν στον ύπνο, για να παραμείνουμε ζωντανοί". Δημήτρη, γράψε τη φράση στον πρώτο τοίχο που θα συναντήσεις και μετά φώναξέ τη, δυνατά. Δε θα 'σαι μόνος.
Σήμερα Τετάρτη, αυτή την κρίσιμη Τετάρτη, σκέφτομαι τους κύκλους της ιστορίας, πως επιβεβαιώνονται. Πως γινόμαστε μέρος και εμείς της ιστορίας εν αγνοία μας. Πως υπνωτιζόμαστε και πως αντιδρούμε ή γινόμαστε απαθείς. Στο έργο "Παραλήπτης άγνωστος", ο ένας ήρωας, λίγο πριν ξεσπάσει ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος, γράφει στον αδελφικό του φίλο: "Ποιος ξέρει; Ίσως να ζήσουμε μεγάλα γεγονότα, ίσως απλά να συνεχίσουμε τη μικρή οικογενειακή ζωή μας...".
Η άνοδος του ναζισμού στην Ελλάδα, αλλά και σε ολόκληρη την Ευρώπη προκαλεί προβληματισμό και αμηχανία. Το έργο της Kressmann Taylor παρακολουθεί την αλληλογραφία ενός Γερμανού και ενός Εβραίου, που μεγάλωσαν μαζί, πριν και κατά τη διάρκεια του πολέμου. Ο Γερμανός ασπάζεται τον ναζισμό, γίνεται όργανό του και μετατρέπεται σε δολοφόνο. Η αριστοτεχνική γραφή, βήμα βήμα χωρίς να σχολιάζει, αποκαλύπτει την άβυσσο που κρύβεται μέσα μας. Ο Γερμανός, παρότι διανοούμενος, ευαίσθητος και πολύ σκεπτικός στην αρχή, αφομοιώνεται και γίνεται γρανάζι μιας μηχανής θανάτου.
Μου έκανε μεγάλη εντύπωση στον περσινό κύκλο παραστάσεων, χωρίς ιδιαίτερη διαφήμιση, το Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων ήταν συνεχώς γεμάτο. Νομίζω επιβεβαίωσε πόσο απασχολεί αυτό το θέμα σήμερα.
Θυμάμαι ένα εργο του Πίντερ που η ηρωίδα λέει, "θέλω να ακούω μια σειρήνα συνέχεια για να μην ξεχαστώ, για να μην παρασυρθώ" και πράγματι θέλει μεγάλο αγώνα για να μην ξεχαστούμε, για να μη μας πιάσουν στον ύπνο, για να παραμείνουμε ζωντανοί.
Χ. Φ.
