Κάποια παιδιά κοιτάζουν τον ουρανό, κάποια τρέχουν στους δρόμους, κάποια παίρνουν ένα σεντόνι και σκαρφίζονται ιστορίες. Ένα από αυτά ήταν η Χρυσάνθη Κάντζου, μια νέα και ταλαντούχα ηθοποιός, που φέτος ετοιμάζεται για ένα μαγικό ταξίδι στον κόσμο του Πιραντέλο με το έργο "Εξι πρόσωπα ζητούν συγγραφέα"σε σκηνοθεσία Α. Καλίνογλου που θα παρουσιαστεί στο θέατρο Olvio.
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα, αλλά οι παιδικές μου αναμνήσεις είναι όλες καλοκαιρινές και όλες απο το χωριό μου, τις Μηλιές του νομού Ηλείας. Ένα πολύ μικρό χωριό, αλλά το ομορφότερο. Ναι, εκεί έκανα τα πρώτα θεατρικά μου βήματα στην ηλικία των επτά ετών.
Η βεράντα του σπιτιού ήταν η πρώτη μου σκηνή. Αυλαία: τα σεντόνια της μαμάς... Κοινό: οι γιαγιάδες, οι παπούδες και λοιποί συγγενείς... Κείμενο: ό,τι γεννούσε το μικρό μου κεφάλι... Ηθοποιοί: τα ξαδέλφια, οι φίλοι και ο αδελφός.
Κυρίως ο αδελφός, ο οποίος με δυσκόλευε πολύ στο να δεχτεί να παίξει και τον οποίο δελέαζα κάθε φορά και με κάτι διαφορετικό.. Πότε με γλυκά, πότε με αναψυκτικά, πότε με....χαστούκια ! Όχι δεν έριχν , έτρωγα ! "Για την παράσταση", έλεγα μέσα μου και δώσ' του ο αδελφός τα χαστούκια! Ε και κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα..
Ζώδιο Ζυγός με ωροσκόπο Σκορπιό και ποτέ δεν κατάλαβα γιατί όλοι κάνουν "ωχ" όταν το ακούνε..
Μεγαλωμένη με πολύ αγάπη απο μπαμπά, μαμά και αδελφούλη - αφού και τα χαστούκια ήταν μόνο για τις ανάγκες του έργου - και με πολλά παραμύθια... Το να ψάξω τον δρόμο μου στο θέατρο ήταν μάλλον μονόδρομος.
Διαδρομή που ξεκίνησε από τη Δραματική Σχολή Αθηνών Γιώργου Θεοδοσιάδη (με αγάπη και από εκεί και με μια υποτροφία για να πείσω κάπως τον εαυτό μου να το παλέψω τηνμετά σχολής εποχή ) και που κατέληξε σε θεατρικές σκηνές της Αθήνας, της Εθνικής Λυρικής Σκηνής και τώρα σε μια πρόσκληση -πρόκληση απο τον Άγγελο Καλλίνογλου με το μαγικό έργο του Pirandello "Έξι Πρόσωπα Ζητούν Συγγραφέα" ....
28 Φεβρουαρίου 2015 στο θέατρο OLVIO με τον Άγγελο στο τιμόνι και μια σπουδαία ομάδα ηθοποιών και συντελεστών ξεκινάμε ακόμα ένα ταξίδι σε αυτό που ο Pirandello λέει: " Φαντασία, Πραγματικότητα, Θέατρο"... Ήταν μια φορά και έναν καιρό...