"Έξι πρόσωπα ζητούν συγγραφέα" στο έργο του Πιραντέλλο που σκηνοθετεί ο Άγγελος Καλίνογλου στο θέατρο Olvio. Ζητούν έναν τρόπο να υπάρξουν, να λυτρωθούν από τη βασανιστική τους περιπλάνηση στο χώρο και στο χρόνο. Ο Άγγελος πάλι ζητά να μπει στον κόσμο τους και ακολουθεί τα βήματά τους...
Με τον κόσμο του Πιραντέλλο συναντήθηκα πριν ακόμα μπορέσω να κάνω λόγο στο κεφάλι μου τα όσα πραγματεύεται. Ένα συμβάν μπορεί να περιγραφεί με τις ίδιες ακριβώς λέξεις από διαφορετικούς ανθρώπους, χωρίς εκείνοι να συμφωνούν γι’ αυτό που περιγράφουν: η απόλυτη καθημερινότητα. Η αλήθεια και η πραγματικότητα, η πραγματικότητα και η ψευδαίσθηση, το λογικό και το παράλογο, το «ποιος είμαι»/ «ποιος νομίζω ότι είμαι»/ «ποιος νομίζει ένας άλλος ότι είμαι», το «πώς φαίνομαι», η ίδια η φύση της ύπαρξης, με γοήτευαν πριν ακόμα μπορέσω να τα αρθρώσω ως συλλογισμούς.
Λίγο μετά την εφηβεία απέκτησα –με το θράσσος της άγνοιας- στέρεη γνώμη για όλα αυτά και πολλά άλλα. Τότε οι ίδιες προβληματικές με γοήτευαν -και- γιατί μπορούσα να μιλήσω γι 'αυτές με ύφος προφέσορα. Και σήμερα, ενώ το θυμάμαι, αδυνατώ να με αναγνωρίσω. Σαν να έζησε μέσα μου ένας ολότελα άλλος. Πράγμα που συνέβη με πολλούς «ολότελα άλλους» στο πέρασμα των χρόνων. Πολλοί διαφορετικοί «εγώ» που έζησαν και μέσα μου και ποιος ξέρει πόσοι ζουν σήμερα και δεν τους αναγνωρίζω. Έτσι το διατυπώνει ο Πιραντέλλο, και λέξεις καλύτερες δε βρίσκω να το περιγράψω.
Ο Δημήτρης Μαυρίκιος (η συνάντηση με τον οποίο ήταν καθοριστική σε πολλά επίπεδα για μένα) μου έδωσε την αφορμή να αρχίσω να γνωρίζω τον Πιραντέλλο πολύ βαθύτερα από όσο πίστευα πως είχα κατορθώσει με αναγνώσεις των έργων του. Τις σεζόν 2005-06 και 2006-07 στις παραστάσεις «Ο Πιραντέλλο και ο Ερρίκος του» και «Ερρίκος ο 4ος» του Δ. Μαυρίκιου ταξίδεψα μακριά και θα ευχαριστώ το δάσκαλό μου πάντα γι’ αυτό.
Τα «έξι πρόσωπα» είναι σκηνοθετικά μια προσωπική αναμέτρηση. Δε χρησιμοποίησα το έργο για να σκηνοθετήσω μια παράσταση και να ικανοποιήσω έτσι μια προσωπική ματαιοδοξία. Χρησιμοποίησα τη σκηνοθεσία για να μπω …τρισδιάστατα στον μαγικό κόσμο των «έξι προσώπων» και αυτό μπορεί βέβαια να είναι χειρότερο από ματαιοδοξία. Μέσα σ’ αυτή την αναμέτρηση τις περισσότερες ώρες νιώθω φόβο και θαυμασμό για τον «αντίπαλο». Η μυθοπλασία μπαίνει στο ναό της, το θέατρο, για να συνομιλήσει με τους ιερείς της, τους συντελεστές μιας παράστασης και όλο αυτό γίνεται... παράσταση. Δέος.
Με υπέροχους συνοδοιπόρους τον Χρίστο Θεοδώρου (μουσική), την Γιωργίνα Γερμανού και την βοηθό της Ιωάννα Πλέσσα (σκηνικά/κοστούμια), την Στέλλα Κάλτσου (φωτισμοί), την Νατάσα Παπαμιχαήλ (κίνηση), τις υπέροχες βοηθούς σκηνοθέτη Κωνσταντίνα Μελαχροινούδη και Βίκυ Πετροπούλου στις 28 Φεβρουαρίου ώρα 22:00 στο θέατρο OLVIO, «Έξι πρόσωπα ζητούν συγγραφέα» κάνουν πρεμιέρα. Και κάθε Πέμπτη (21:00), Παρασκευή (21:00) και Σάββατο (18:30) θα είναι εκεί, ψάχνωντας την ολοκλήρωση της ύπαρξής τους και τη λύτρωση από την τραγωδία τους.
Παίζουν: Γιάννης Μπόγρης, Χρυσάνθη Κάντζου, Ελεάννα Παναγουλέα, Άγγελος Καλίνογλου, Κωνσταντίνα Μελαχροινούδη, Ντέιβιντ Κουκ, Νεφέλη Παπαδερού, Γιάννης Δουράτσος
Συμμετέχουν: Στέλλα Κούτρα, Δανάη Μαθιουλάκη, Κώστας Βαγιάνος, Δώρα Βιδάκη, Βίκυ Πετροπούλου
