"Ο Άνθρωπος ανεμιστήρας..", μετά από μια πολύ ωραία διαδρομή, επιτυχημένη διαδρομή, ξανά στην Αθήνα, σε έναν χώρο οικείο, σε έναν χώρο σημείο αναφοράς, το καλοκαίρι.
Η παράσταση "Ο άνθρωπος ανεμιστήρας ή Πώς να ντύσετε έναν ελέφαντα", στις 11 και 12 Ιουλίου, θα παρουσιαστεί στην Πειραιώς 260, στα πλαίσια του Φεστιβάλ Αθηνών. Θυμάμαι την ατάκα ενός άγνωστου απ' το κοινό, όταν τελείωσε η παράσταση στο Ι.Μ.Κ., τον περασμένο Μάη, που φώναξε στη Λωξάνδρα "Άντε και στο Φεστιβάλ Αθηνών". Η Λωξάνδρα κατέβασε τα γυαλιά της τα μωβ με νόημα, τον κοίταξε και του είπε "Μπορεί ναι, μπορεί και όχι" και μετά γύρισε στην Ευθυμίου και τη ρώτησε, αν είναι μακριά το Γκάζι.
"Ο Άνθρωπος ανεμιστήρας..", μετά από μια πολύ ωραία διαδρομή, επιτυχημένη διαδρομή, ξανά στην Αθήνα, σε έναν χώρο οικείο, σε έναν χώρο σημείο αναφοράς, το καλοκαίρι.
Απ' τις φορές που έχω συγκινηθεί με τρόπο που να πονούν οι αδένες στο πλάι του λαιμού μου είναι, όταν είδα ένα από τα παιδιά της ομάδας "Εν Δυνάμει" να εκφράζει με κινήσεις το μέγεθος της αληθινής θέλησης για ζωή γενικά, για χορό ειδικά. Απαλλαγμένο από φόβους και υποχωρήσεις και γκρίνιες και ψευτοπροβλήματα. Αυτό το παιδί θέλει να χορεύει. Τέρμα!
Και δεν είναι ένα "άλλο παιδί", είναι ένα παιδί μέσα στον κόσμο. Τον δικό μας. Αυτόν εδώ.
Η παράσταση αυτή είναι ένας ύμνος στην κατάσταση που γεννιέται, όταν δεις τη ζωή χωρίς φράχτες και εμπόδια.
Εν αναμονή, ακόμη Φλεβάρης. Ξυλιάσαμε..
