Ο Δημήτρης Δημόπουλος γράφει, σκηνοθετεί, παίζει, συνθέτει λιπμπρέτα για όπερες, κάνει σταντ-απ... Με αφορμή την επανάληψη της "Υπερπαραγωγής" του μας μιλάει για το σταντ-απ και για τις ιστορίες που του αρέσουν...
Και τι να γράψει κανείς για μια παράσταση που έχει ήδη γράψει, σκηνοθετήσει και παρουσιάζει ο ίδιος; Για να δούμε... Η «Υπερπαραγωγή» είναι ο δεύτερος σταντ-απ μονόλογός μου μετά το «Αντί Διδακτορικού», και πρωτοπαρουσιάστηκε στην πρώτη 50λεπτη εκδοχή της το 2010 στο Bob Theatre Festival, για να εμπλουτιστεί και να παρουσιαστεί την επόμενη σεζόν. Γιατί φτάνουμε στο 2015 και παίζεται ακόμα; Μετά τη μαγνητοσκόπησή της παράστασης στο BlackBox στη Θεσσαλονίκη, για την κυκλοφορία της σε DVD, ήθελα να παρουσιάσω για μια ακόμα φορά την παράσταση στην Αθήνα, πριν κλείσει ο κύκλος της παράστασης με την κυκλοφορία της μαγνητοσκόπησης. Έτσι, η «Υπερπαραγωγή» θα παιχτεί για μόνο 3 παραστάσεις στο Θέατρο 104, όπου ξεκίνησα το σταντ-απ, όταν ακόμα βρισκόταν στα Εξάρχεια και στέγαζε τις Νύχτες Κωμωδίας.
Μέσα σε αυτά τα πέντε χρόνια από την πρώτη παρουσίαση της «Υπερπαραγωγής» μέχρι σήμερα, το σταντ-απ γνωρίζει τη μεγαλύτερη εξάπλωση που είχε ποτέ στην Ελλάδα: νέοι κωμικοί δοκιμάζονται στο είδος, παλιότεροι κωμικοί περιοδεύουν σε σολντ-άουτ παραστάσεις σε όλη τη χώρα, ενώ το κοινό γνωρίζει πια τι είναι το σταντ-απ και τι να περιμένει. Όχι πως δεν υπάρχει ακόμα κόσμος που περιμένει πως θα πούμε ανέκδοτα και τραγούδια ή δεν υπάρχουν ηθοποιοί που κάπου άκουσαν τον όρο και τον κολλάνε στις παραστάσεις τους που λίγη σχέση έχουν με το σταντ-απ... Ας το ξεκαθαρίσουμε λοιπόν αυτό: οι σταντ-απ κωμικοί δεν είναι ηθοποιοί που απλώς βγαίνουν και λένε μια παρλάτα, οι σταντ-απ κωμικοί γράφουν, σκηνοθετούν και παρουσιάζουν οι ίδιοι τις παραστάσεις τους. Αυτό δεν σημαίνει πως ένα ηθοποιός δεν μπορεί να είναι σταντ-απ κωμικός, όμως δεν είναι απαραίτητο ένας σταντ-απ κωμικός να είναι ηθοποιός: αρκεί να είναι κωμικός.
Και μετά την «Υπερπαραγωγή», τι; Μετά την «Υπερπαραγωγή» πρέπει να καθίσω να γράψω νέα κείμενα, νέες ιστορίες, νέα αστεία. Και κυρίως να αφήσω πίσω μου όλα τα κείμενα, τις ιστορίες και τα αστεία που ξέρω πως λειτουργούν. Γιατί αλλιώς δεν πρόκειται να προχωρήσω ως κωμικός και καλλιτέχνης. Και με την ευκαιρία, ευχαριστώ όλους όσοι μου λέτε πως σας άρεσε περισσότερο το «Αντί Διδακτορικού» ,παρά η «Υπερπαραγωγή». Όπως και ευχαριστώ όλους όσοι μου λέτε το ανάποδο. Μην περιμένετε όμως να συμφωνήσω μαζί σας, επειδή απλούστατα εμένα μου αρέσει περισσότερο αυτό που έρχεται...
