"Τι σκέφτομαι; Σκέφτομαι εσένα. Σκέφτομαι εσένα κι εμένα." 8 λέξεις ίδιες με τη χαρά του Σαββάτου.
Τι σκέφτομαι; Σκέφτομαι εσένα. Σκέφτομαι εσένα κι εμένα. Σκέφτομαι ότι δεν σκέφτομαι τίποτα. Αναρωτιέμαι τι σκέφτεσαι εσύ. Σκέφτομαι ότι υπάρχουν σκέψεις που δεν διατυπώνονται ποτέ. Σκέφτομαι το μέλλον, ναι το σκέφτομαι.
Σκέφτομαι ότι σιχαίνομαι την βροχή, αλλά μ' αρέσει να σε φιλάω κάτω από την βροχή. Συχνά σκέφτομαι βλακείες. Σκέφτομαι οτι υπάρχουν χιλιάδες καψουροτράγουδα. Σκέφτομαι απο τώρα τις διακοπές. Σκέφτομαι οτι αυτό το κείμενο δεν αφορά κανέναν. Σκέφτομαι οτι έχει αρχίσει να χάνει το νόημα της η λέξη ''σκέφτομαι''. Σκέφτομαι; Σκέφτομαι οτι θέλω να σκέφτεσαι εμένα γι' αυτό σε ρωτάω τι σκέφτεσαι.
Σκέφτομαι την Νέα Υόρκη. Σκέφτομαι να πάρουμε καναπέ. Σκέφτομαι ότι συνέχεια κατι θέλω. Σκέφτομαι οτι πεινάω. Σκέφτομαι οτι δεν βγαίνουν πια καινούρια μακαρόνια. Σκέφτομαι την αγαπημένη μου σκέψη απο την παράσταση ''Σκέφτομαι οτι όσοι λένε τι Αριστερά, τι Δεξιά τα ίδια σκατά είναι, είναι κατά κανόνα δεξιοί''.
Σκέφτομαι την Νεφέλη, το Σταύρο, την Αριστέα, την Ελένη, τον Παντελή, την Γεωργία. Σκέφτομαι την επόμενη παράσταση. Σκέφτομαι να πάω για ένα καφέ.
Θανάσης Ζερίτης
*Το Θέατρο του Νέου Κόσμου και η ομάδα 4Frontal παρουσιάζουν το έργο Όλα τα μανιτάρια τρώγονται (αν και ορισμένα μόνο μία φορά), σε μία παράσταση βασισμένη στο ομώνυμο κείμενο του Ερβέ Λε Τελιέ. Σκηνοθεσία: Παντελής Δεντάκης.
Χρύσα Φ.
