Μια πρωτότυπη παράσταση έρευνας που αναζητά απαντήσεις γύρω από την υποκριτική τέχνη παρουσιάζει η Κική Σελιώνη στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης με τίτλο "Madame de la Carlière". Με αφετηρία μια διάλεξη του Duncan Ross, η η παράσταση θέτει ερωτήματα γύρω από την εκπαίδευση αλλά και τη φύση της δουλειάς του ηθοποιού.
Η Madame de la Carlière παρουσιάζεται ως πρόφαση ερευνητικής εργασίας με στόχο την μεθοδολογία της ερμηνευτικής τέχνης του ηθοποιού. Μια ομάδα ηθοποιών/συνεργατών προσπαθεί να ορίσει τα όρια της τεχνικής στην τέχνη φέρνοντας την Αριστοτελική θεωρία της Ποιητικής, μέσα απο την διεισδυτική ματιά του Στέλιου Ράμφου.
Τέχνη χωρίς τεχνική; Φαντασία χωρίς νου; Αυτοσχεδιασμός στο χάος; Εκπαίδευση χωρίς στόχο; Δάσκαλος χωρίς εργαλεία διδασκαλίας; Και, τελικά, τι είναι η υποκριτική τέχνη, πριν από τη σύνθεση του χαρακτήρα;
Ερωτήματα που θα προσπαθήσουν να απαντήσουν τα μέλη αυτής της έρευνας με κύριο εργαλείο την ανάλυση της κίνησης του R.Laban και έχοντας ως αντικείμενό της την ερμηνευτική δεινότητα του Laurence Olivier.
Διατρέχοντας την ιστορία της θεωρίας της υποκριτικής τέχνης η ερώτηση τι είναι υποκριτική, ταλανίζει τους αιώνες αντί της ερωτήσης ποια είναι η τεχνική του ηθοποιού και όχι η κατασκευή του ρόλου.
Αφετηρία η διάλεξη του Duncan Ross, ηθοποιού και σημαντικού δασκάλου της υποκριτικής, στην ακαδημαϊκή κοινότητα των ηθοποιών:
"Lastly it is a frequent observation that outstandingly talented actors seem to operate in a different way from the general body of performers. It is the writer's belief that teaching theory must account coherently for this achievement. An attitude of mystic reverence for "talent" is no answer. Either we must teach how these actors do, or we are not teaching the subject".
