Αναγνωριστικό σημείο και αδιάψευστος μάρτυρας του καλλιτεχνικού νεοπλουτισμού τους, η στιγμή του χειροκροτήματος. Υποκλίνονται, τεντώνοντας το στέρνο, ώστε να "αγκαλιάζει" την πλατεία για να "χωρέσει όλη την αγάπη του κόσμου". Στιγμή δεν αναρωτιούνται αν την αξίζουν. Η ανασφάλεια και το τρακ, είναι χαρακτηριστικά του πρωταγωνιστή.
Αν παρατηρήσεις τα χείλη τους, διαβάζεις τη λέξη "ευχαριστώ". Ποτέ δε λένε "ευχαριστούμε".
Μότο τους, το: "να φαίνεσαι". Δεν πα' να μην είσαι!
Γεμίζουν τα social media, με αμέτρητες φωτογραφίες τους, σε απίθανες πόζες, με ωφέλιμες -σε επίπεδο δημοσίων σχέσεων- παρέες και με εναλλακτικά ντυσίματα -γιατί έτσι βάζουν ιδέες για το ρεπερτόριο, στο οποίο διψούν να διαπρέψουν. Ζουν για φωτογραφίσεις, κοσμικότητες, δημοσιότητα. Στις ..αποκαλυπτικές συνεντεύξεις τους, αρέσκονται να πολυλογούν για το θέμα που τους απασχολεί περισσότερο: τον εαυτό τους.
Μην τους ζητήσεις γραπτή συνέντευξη! Θα κουραστείς να σβήνεις τη λέξη «εγώ».
Είναι μάστιγα ο "νεοπρωταγωνισμός". Κοστούμι που, αντικαθιστά ή επισκιάζει το πιθανό ταλέντο. Όλο και πιο συχνά, τελευταία, καθιερώνει στο χώρο, πρόσωπα που δε θα έβρισκαν αλλιώς τη δόξα. Άλλωστε, δεν νικάει πάντα το καλό. Κι ας λεν τα παραμύθια.
Αναρωτιέμαι τι τους γέννησε κι αν υπήρχαν στα χρόνια των ελληνικών ταινιών και των μπουλουκιών. Μάλλον το lifestyle των τελευταίων δεκαετιών τους παρέσυρε σε επιδεικτική εικονολατρία, μαζί με το αχαλίνωτο εκπαιδευτικό σύστημα των θεατρικών σπουδών, που τους δίδαξε πώς να "δείχνονται" και όχι το πώς να δείχνουν.
Προσοχή, λοιπόν, στον κίνδυνο να γίνεις πρωταγωνιστής, χωρίς να είσαι καν ηθοποιός.
Πιθανό αντίδοτο; Σιγαστήρας στο χειροκρότημα, τη στιγμή της υπόκλισή τους. Αμήν.
Real news 8.3.2015
