Σ' αυτούς τους δρόμους, γύρω από τα φοιτητικά στέκια, τα βιβλιοπωλεία και τα καφέ, κάργα κέντρο, το μάτι μου έχει πάρει χιλιάδες φορές τον Ορφέα Αυγουστίδη πάνω σε ποδήλατο ή δίπλα στο ποδήλατο και να το τσουλάει με το δεξί χέρι. Στο πέμπτο λύκειο Εξαρχείων, σε κάποιον απ' τους τοίχους, ίσως να υπάρχει ακόμη η ρομαντική πρόσθεση δύο ονομάτων και η εξίσωσή τους με τη λέξη "love". Όπου "όμικρον" κεφαλαίο είναι ο Ορφέας. Έγκυρες πληροφορίες από τις τότε απουσιουλόγους, που ήταν και λίγο "μαρτυριάρες".
Ο Ορφέας, παιδί δύο ηθοποιών, δεν τα είχε καλά με τα "αναμενόμενα", ούτε είπε "ή ηθοποιός ή θάνατος". Στην αρχή, γοητεύτηκε από τον κινηματογράφο, από τη συλλογικότητα που εμπεριέχει το κινηματογραφικό αποτέλεσμα. "Το πίσω από τις κάμερες με ενδιέφερε". Ναι, αλλά στη Δραματική πήγε και αμέσως, μόλις αποφοίτησε, τον πήρε ο Νίκος Περράκης στην ταινία "Λούφα και παραλλαγή: Σειρήνες στο Αιγαίo". Τι ωραία που τα μιλούσε τα βουνίσια κρητικά. Ρε συ, θυμάσαι; Σειρά μετά έχει το πρώτο περπάτημα στη θεατρική σκηνή. "Νύχτα ραδιο-φόνων" μαζί με την Ελένη Ράντου και το Βασίλη Χαραλαμπόπουλο.
Και φτάνουμε στο 2015. Σχεδόν 30. Ρομαντικός και χαμηλόφωνος. Ειλικρινής και γειωμένος. Αν κάποια στιγμή θελήσει να διακόψει τη συνέχεια και να στρίψει με το ποδήλατό του για κάπου αλλού, μην ξαφνιαστείς, αν τον δεις στην απλωσιά της Ανάφης να ρίχνει παραγάδι και να παίζει σκάκι στην κεντρική πλατεία του νησιού. Μην..
(*Πηγή φωτογραφίας: Cat is Art)
Χ. Φ.
