Να, λοιπόν η πρώτη μου σκηνική παρουσία.
Έκτη Δημοτικού, μαζί με την Ιωάννα Πετρόγκονα και την Έφη Κουρουβάνη, σε κάποιο παραμύθι, όπου ενσάρκωνα τον πρίγκιπα, όνομα δε θυμάμαι. Ανέμελα χρόνια, που το θεατρικό στοιχείο υπέβοσκε για να σκάσει για τα καλά πολύ αργότερα, στα φοιτητικά χρόνια, στην Πάντειο, όταν μαζί με τον Σταμάτη Κραουνάκη σκαρώσαμε μια ορχήστρα και μου' δώσε το βάπτισμα.
Και μου το' λέγε στο γυμνάσιο η φιλόλογός μου, Δωροθέα Κορώνη: Εσύ θα γίνεις ηθοποιός! Πού να' ξερε βέβαια πως αυτό έγινε πραγματικότητα. Απο τότε, τα πράγματα τράβηξαν τον δρόμο τους, εκπληρώνοντας τα όνειρά μου να συνεργαστώ με πολύ σπουδαίους ανθρώπους και να μάθω πολλά και σημαντικά πράγματα!
Είμαι πολύ χορτάτος στη ζωή μου, παράπονο δεν εχω!
Ό, τι ονειρεύτηκα έγινε πραγματικότητα κι αυτό μου φτάνει.
