Της Σέβης Ματσακίδου
Το ημερολόγιο γράφει 9 Απριλίου, Μεγάλη Πέμπτη. Λίγο πριν τις πέντε το απόγευμα περνάω το κατώφλι της Πειραιώς 260, στον Ταύρο. Συναντώ τον Γιώργο Κιμούλη, είναι ήδη ντυμένος βασιλιάς Ληρ. Κάθομαι στην πλατεία, παρατηρώ τη σκηνή και με όσα βλέπω προσπαθώ να μαντέψω. Πώς θα είναι αυτός ο βασιλιάς Ληρ, του σπουδαίου σκηνοθέτη, του Τομάζ Παντούρ που ήρθε στη Ελλάδα, να σκηνοθετήσει αυτό το καταπληκτικό έργο της παγκόσμιας δραματουργίας;
Το τεχνικό επιτελείο ζητά από τον Γιώργο Κιμούλη να ανέβει στη σκηνή, κάτι πρέπει να ελεγχθεί. Ο ίδιος, στέκεται στο κέντρο της σκηνής, περπατάει πάνω κάτω και λέει λόγια. Γύρω του, ένα παράλληλο σύμπαν. Η Στεφανία Γουλιώτη δοκιμάζει κινήσεις με τα χέρια της, η Πηνελόπη Τσιλικά μελετάει την είσοδό της στη σκηνή, ο Αργύρης Πανταζάρας βρίσκει τη θέση του, τεχνικοί ρυθμίζουν λεπτομέρειες. Φώτα σκηνής, στη θέση τους. Φώτα πλατείας, μόλις έκλεισαν. Η πρόβα αρχίζει…
Πριν καταλάβω πότε και πώς ο Τομάζ Παντούρ έχει ανέβει κι αυτός στη σκηνή και όλοι οι ηθοποιοί της παράστασης τον κυκλώνουν. Τον παρακολουθούν όσο μιλά, στα αγγλικά, είμαι μακριά δεν ακούω καλά. Αυτό που βλέπω όμως, μου θυμίζει ταινία, σκηνή που η αθλητική ομάδα, δευτερόλεπτα πριν τον αγώνα, συγκεντρώνεται στο κέντρο του γηπέδου και υπενθυμίζεται η στρατηγική του παιχνιδιού. Μια ομάδα έχω μπροστά μου και τον κορυφαίο σκηνοθέτη, στο κέντρο της να την καθοδηγεί. Νομίζω πως από στιγμή σε στιγμή θα ενώσουν τα χέρια και θα φωνάξουν «Ληηηηρ», αλλά τίποτα δεν ακούγεται, δεν κάνουν αθλητισμό εδώ, αλλά θέατρο, και μάλιστα υψηλών προδιαγραφών.
Το έργο ξεκινά, ο Γιώργος Κιμούλης θέλει να μοιράσει την περιουσία του στις τρεις του κόρες. Έτσι αρχίζουν όλα. Ανάμεσα στις σκηνές, ο Παντούρ συμβουλεύει και προτείνει, ανεβαίνει τρέχοντας στη σκηνή και τρέχοντας ξανακάθεται στη θέση του. Φωνάζει “stop” και “action”, μεταφέροντάς με, μία στην πραγματικότητα και μία στο υπέροχο άγνωστο σύμπαν, που έχει δημιουργήσει. Μη φωνάζετε “stop”, κύριε Παντούρ, δεν το χορταίνω αυτό που βλέπω.
Στο θέατρο ακούγονται αγγλικά, ελληνικά, ισπανικά. Πώς καταφέρνουν τόσοι άνθρωποι να κάνουν θέατρο με διαφορετικές μητρικές γλώσσες, σκέφτομαι. Την απάντηση όμως, την έχω μπροστά στα μάτια μου. Στην Πειραιώς 260 συμβαίνει κάτι μαγικό, ένας καινούργιος κώδικας έχει δημιουργηθεί, σαν μια νέα γλώσσα να έχει εφευρεθεί και τίποτα δεν μπορεί να εμποδίσει την επικοινωνία, μόνο το αντίθετο συμβαίνει.
Η πρόβα θα κρατήσει ώρες, μέσα στο ταξί της επιστροφής το μόνο που σκέφτομαι είναι πόσο τυχερή είμαι που βρέθηκα εκεί σήμερα. Είδα τον σπουδαίο Σλοβένο σκηνοθέτη Παντούρ επί τω έργω, είδα πώς δημιουργεί και τον σπουδαίο τρόπο με τον οποίο συνδημιουργεί με τους ηθοποιούς του. Απόλαυσα τον Γιώργο Κιμούλη, είδα τη Στεφανία Γουλιώτη, τον Γιώργο Γάλλο, την Κόρα Καρβούνη, τον Προμηθέα Αλειφερόπουλο, την Πηνελόπη Τσιλίκα, τον Αργυρή Πανταζάρα και τον Χάρη Τζωρτζάκη να προετοιμάζονται και να δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό, σε μια κορυφαία στιγμή της καριέρας τους.
Ευτυχώς, η 16η Απριλίου δεν αργεί. Ο Βασιλιάς Ληρ, έρχεται!
Παρασκευή 10 Απριλίου 2015
