Ο μονόλογος αποτελεί ανέκαθεν ένα πολύ δύσκολο θεατρικό είδος, καθώς ο ερμηνευτής ή η ερμηνεύτρια που εκτίθεται στη σκηνή, καλείται να κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον του θεατή, αλλά και να δώσει μια ολοκληρωμένη ερμηνεία χωρίς βοήθειες και στηρίγματα, εκτός φυσικά του ταλέντου του/της και των σκηνοθετικών οδηγιών. Αν και είναι νωρίς να επιχειρήσει κανείς απολογισμούς κάθε είδους για τη θεατρική χρονιά που βαδίζει προς το τέλος της, κάποιοι μονόλογοι που παίχτηκαν φέτος στις αθηναϊκές αίθουσες εντυπωσίασαν και κέρδισαν το στοίχημα των δημιουργών τους, κερδίζοντας πολύ καλές κριτικές και το θερμότατο χειροκρότημα της πλατείας. Ξεχώρισα 7 μονολόγους της θεατρικής χρονιάς που απέρχεται, στους οποίους το ταλέντο των ηθοποιών συνδυάστηκε με τον πιο αρμονικό τρόπο με μια πολύ καλή σκηνοθεσία και ένα αξιόλογο κείμενο, πείθοντάς με ότι το θεατρικό αυτό είδος έχει και παρόν και μέλλον, εφόσον αυτοί ή αυτές που καταπιάνονται μαζί του το κάνουν με μεράκι για το θέατρο και σεβασμό προς το θεατή. Ας τους δούμε αναλυτικότερα:
Σταματία, το Γένος Αργυροπούλου.
Το κείμενο του Κώστα Σωτηρίου μιλά για μια γυναίκα, τη Σταματία, γεννημένη στα μέσα της δεκαετίας του '30, παιδί του πολέμου και διαπαιδαγωγημένη με τα χρηστά, αλλά στείρα ήθη της εποχής, η οποία καταλήγει να ζήσει και να πεθάνει μόνη, ανύπαντρη και εγκαταλελειμένη, έχοντας έρθει σε ρήξη με όλα τα αγαπημένα της πρόσωπα. Ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος σκηνοθέτησε διακριτικά, αλλά πανέξυπνα μια καταπληκτική και τσαχπίνα Ελένη Ουζουνίδου, η οποία δίνοντας ρεσιτάλ ερμηνείας, δημιούργησε ουρές στο ταμείο του Θεάτρου του Νέου Κόσμου, ενώ το κοινό την ανάγκαζε να βγαίνει 4 και 5 φορές για υπόκλιση στο χειροκρότημα.
Η Πόρνη Από Πάνω.
Ο Αντώνης Τσιπιανίτης γράφει για την Ερατώ, μια νοικοκυρά που βιώνει την απόρριψη, τη χαμηλή αυτοεκτίμηση και την προδοσία, μέχρι που εγκαθίσταται στο από πάνω διαμέρισμα μια πόρνη. Η επαφή μαζί της βάζει την Ερατώ σε μια τροχιά συναισθηματικών και ψυχικών στοχασμών, ώστε να επανακτήσει την ισορροπία της, μέσα από μια χιουμοριστική και ταυτόχρονα ευαίσθητη και ανθρώπινη προσέγγιση. Ο Σταμάτης Πατρώνης σκηνοθετεί με βιρτουοζιτέ την υπέροχη Κατερίνα Διδασκάλου σε μια ερμηνεία που συναρπάζει και ήδη διανύει την τέταρτη σαιζόν της στα αθηναϊκά θέατρα, χωρίς να την έχει εγκαταλείψει το κοινό της ούτε στιγμή. Θα παίζεται στο Θέατρο Βρετάνια μέχρι τις 26 Μαίου.
Μάρτυς μου ο Θεός.
Το βραβευμένο με το Βραβείο Λογοτεχνίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης 2014 βιβλίο του Μάκη Τσίτα επέλεξε να σκηνοθετήσει η Σοφία Καραγιάννη και να παρουσιάσει στον πολυχώρο Vault την τρέχουσα θεατρική περίοδο. Πρόκειται για την ιστορία του Χρυσοβαλάντη που εν έτει 2004, μένει άνεργος στα 50 του, να παλεύει με τις ανασφάλειες, τα πάθη και τις αναμνήσεις του. Στο κλίμα της ευφορίας που ζούσε τότε η χώρα, ο Χρυσοβαλάντης γίνεται ένας αντι-ήρωας που προσπαθεί να επιβιώσει και να βρει τις ισορροπίες του. Ο Ιωσήφ Ιωσηφίδης άλλοτε με χιούμορ και άλλοτε με τραγικότητα μας ταξιδεύει στον κόσμο του αντι-ήρωα αυτού και μας παρασύρει στο χειμαρρώδη λόγο του, επιτυγχάνοντας μια πλήρη και ολοκληρωμένη ερμηνεία που άρεσε πολύ.
Επάγγελμα: Πόρνη.
Η Λιλή Ζωγράφου υπήρξε μια λογοτέχνης με ήθος, ποιότητα και μαγκιά που σημάδεψε μια εποχή με την αντισυμβατικότητά της, αλλά και τη διεισδυτικότητα της πένας της. Ο Ένκε Φεζολάρι έφερε στη σκηνή δύο από τις ιστορίες της με σύγχρονη ματιά, που όμως δεν αφαίρεσε τίποτε από τη φιλοσοφία της γραφής της συγγραφέως, αλλά αντίθετα τόνισε την αξία της προσωπικής ελευθερίας του ατόμου και τον αγώνα που συχνά χρειάζεται για την επίτευξή της. Η Αλεξάνδρα Παλαιολόγου εντυπωσίασε με την αμεσότητα και την ειλικρίνεια της ερμηνείας της, άλλοτε σκληρή και σαρκαστική και άλλοτε τρυφερή και ευαίσθητη και κέρδισε ένα πανάξιο και παρατεταμένο χειροκρότημα στο υπόγειο του Ιδρύματος Μιχάλης Κακογιάννης.
Ο Γάμος.
Μία παλαιότερη επιτυχία του Θεσσαλικού Θεάτρου (1994), το Γάμο της Βάσας Σολωμού-Ξανθάκη, διασκεύασε και σκηνοθέτησε η Άννα Βαγενά στο Θέατρο Μεταξουργείο. Η διασκευή πήρε τη μορφή μονολόγου και το Λενάκι από τα Αμπελάκια της Θεσσαλίας που βίωσε τη βαναυσότητα και την περιφρόνηση τόσο του αλκοολικού πατέρα της, όσο και του άντρα της, όταν άρχισε να γεννάει κωφάλαλα παιδιά, σε μια κοινωνία όπου η αναπηρία θεωρείτο μίασμα, ζωντάνεψε και πάλι στη σκηνή. Η κυρία Βαγενά επωμίστηκε και τον πρωταγωνιστικό ρόλο, πλάθοντάς τον με ευθύτητα, ευαισθησία και μια εσωτερική τρυφερότητα που μόνο μία μάνα μπορεί να βιώσει. Το κοινό την αγκάλιασε και φέτος και συνεχίζει στο θέατρό της μέχρι τις 26 Απριλίου.
Τζόρνταν.
Ένας μονόλογος-πραγματική ιστορία των Άννα Ρέινολντς και Μόιρα Μπουφίνι που μας συστήθηκε από την Κάτια Δανδουλάκη στο Θέατρο Διονύσια το 1993 και μετέπειτα (2000) στο Θέατρο Κάτια Δανδουλάκη, έγινε ρόλος ζωής και για την εξαιρετική Μαρίνα Ασλάνογλου, που σε σκηνοθεσία του Νίκου Μαστοράκη, τον επανέφερε για τέταρτη σαιζόν στη σκηνή του Θεάτρου Άνεσις. Η σπαρακτική ιστορία της κρατούμενης Σίρλεϊ Τζόουνς, η οποία έπνιξε με τα ίδια της τα χέρια το παιδί της, τον Τζόρνταν, όταν ο πρώην σύντροφός της επιδίωξε να της πάρει την κηδεμονία του παιδιού και κατόπιν επιχείρησε να αυτοκτονήσει, ζωντάνεψε για λίγες ακόμα παραστάσεις στη σκηνή, κερδίζοντας και πάλι το αυθόρμητο και ειλικρινές χειροκρότημα από το κοινό που την παρακολούθησε.
Ο Δικηγόρος Ντάροου.
Τον εμβληματικό δικηγόρο Κλάρενς Ντάροου, ένα κείμενο του Ντέιβιντ Ρίντελς, μας σύστησε φέτος ο Σταμάτης Φασουλής στη σκηνή του Θεάτρου Δημήτρης Χορν με ιδιαίτερη επιτυχία. Ένα ρόλο, που σημειωτέον φύλαξε για αποχαιρετιστήριο ρόλο του και ο Kevin Spacey στο Old Vic του Λονδίνου μόλις πέρσι. Πρόκειται για την ιστορία ενός φιλόδοξου δικηγόρου, που ενώ ξεκίνησε με μόνο στόχο το χρήμα και την αναγνώριση, κατέληξε να αναλαμβάνει τις υποθέσεις ανθρώπων άπορων, καταπιεσμένων και θυμάτων προκατάληψης. Ο Νίκος Χατζόπουλος σκηνοθέτησε με πάθος και ένταση το Σταμάτη Φασουλή που έδωσε μια αξιόλογη ερμηνεία που κέρδισε το θεατρόφιλο κοινό.
Όπως προείπα, η σαιζόν δεν τελειώνει εδώ και είμαστε σε αναμονή των μονολόγων "Οδός Πολυδούρη" στο Θέατρο Θησείον με την Ιωάννα Παππά (έναρξη 16/04), "Bellελεν" στο Από Μηχανής Θέατρο με τη Φένια Αποστόλου (έναρξη 20/04) και "Ο Δρόμος για το Σπίτι" στο Θέατρο του Νέου Κόσμου με τη Λιάνκα Παντολφίνι (έναρξη 20/04). Η μαγεία του θεάτρου είναι αέναη...
Τρίτη, 14 Απριλίου 2015
ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
