Η ηθοποιός Κατερίνα Μαυρογεώργη παρουσιάζει το πρωτο της έργο, το " Μέχρι τώρα" , στο Skrow σε σκηνοθεσία της Β. Ατταριάν και της Μ. Φιλίνη. Η ίδια και η Νικολίτσα Ντρίζη μάς αφηγούνται μια περιπέτεια της ενηλικίωσης και φτάνουν... μέχρι τώρα. Τι θα γίνει μετά; Ποιος ξέρει; Άλλωστε ο χρόνος ειναι ένα πορτοκάλι. Το θέμα είναι πώς βρέθηκε στο τραπέζι μας...
Τι έχει συμβεί μέχρι τώρα; Ας κάνουμε μια ανακεφαλαίωση: Γεννηθήκαμε. Δεν το θυμόμαστε, άλλοι μας το περιέγραψαν. Κλάψαμε και μετά αρχίσαμε να μεγαλώνουμε. Μεγαλώσαμε, περπατήσαμε, μιλήσαμε, ήμασταν χαριτωμένα μωρά ή εκνευριστικά ζιζάνια ή και τα δύο. Πήγαμε σχολείο, δημοτικό. Κάναμε μικρούς φίλους που μετά αυτούς τους λέμε «οι παιδικοί μας φίλοι». Πήραμε βαθμούς, καταλάβαμε ότι όλα είναι προς αξιολόγηση. Μεγαλώσαμε κι άλλο,πήγαμε γυμνάσιο, χάσαμε κάποιους φίλους, βρήκαμε καινούργιους. Βρήκαμε καινούργια ενδιαφέροντα. Μας απασχόλησε πολύ σοβαρά η μουσική, το κάπνισμα, τα κολλητά τζιν (εμάς τα κορίτσια) και οι μακριές βερμούδες (τα αγόρια). Είχαμε ένα μάθημα που λεγόταν "Επαγγελματικός Προσανατολισμός". Αρχίσαμε να προσανατολιζόμαστε. Πήγαμε και λύκειο. Τρελοί έρωτες, μεγάλα πάθη, δραματικοί χωρισμοί, ακόμα πιο σοβαρή ενασχόληση με τη μουσική και το κάπνισμα, πανελλήνιες σε 14 μαθήματα (γενιά του 2000). Τέλειωσε το σχολείο. Αλλά κάτι άλλο συνέχισε. Πολύ πιο δύσκολο και πιθανά ατελείωτο. Το μεγάλωμα. Κρατάει ακόμα. Και τι σημασία έχουν όλα αυτά; Μάλλον καμία. Αλλά και πάλι, πού ξέρεις;
Κάνουμε πρόβες λοιπόν για αυτό το έργο που λέγεται Μέχρι Τώρα. Και μέχρι τώρα έχουμε δει την Άννα να θυμώνει και να εύχεται την καταστροφή του σύμπαντος, μια νοσοκόμα που χορεύει στην πίσω αυλή, τη Νικολίτσα να φτιάχνει κέικ πορτοκαλιού, τη Μαρία να συνθέτει μουσική με νοήματα, τηνΒάσια πίσω από τις κάμερες, την Έλενα να χαμογελά μυστηριωδώς, την Αλεξία να φυτεύει και να μεταφυτεύει, τον Τάσο να φωτίζει και να κρύβει και όλη τη ζωή που συνεχίζει ακάθεκτη, διότι εμείς κάνουμε πρόβα και ταυτόχρονα άλλοι γεννιούνται, άλλοι μεγαλώνουν, άλλοι καπνίζουν, άλλοι ασχολούνται σοβαρά με τη μουσική, άλλοι ετοιμάζονται για πανελλήνιες, άλλοι καταστρέφονται, άλλοι καταστρέφουν και μας αρέσει να τα σκεφτόμαστε όλα αυτά που συμβαίνουν ταυτόχρονα, γιατί μοιάζει σαν για μια στιγμούλα να αποκτούμε λίγη διαύγεια.
Παρασκευή 24 Απριλίου 2015
Α.Κ.
