Λίγα λόγια για τον Εστραγκόν:
Ένας περιπλανώμενος αλήτης που μυρίζουν τα πόδια του.Κάθε απόγευμα συναντάει το φίλο του Βλαδίμηρο κάτω από ένα δέντρο και περιμένουν μαζί τον Γκοντό για να αλλάξει ζωή τους.
Για να περάσουν την ώρα τους παίζουν, τσακώνονται, γυμνάζονται, βρίζονται και μιλούν ακατάπαυστα για να ξεχαστούν.
Του αρέσουν τα καρότα.
Θέλει να κρεμαστεί αλλά δεν έχει σχοινί.
Τον χτυπάνε τα παπούτσια του.
Θέλει να ξεφύγει να δώσει ένα τέλος να βρει μια λύση.
"Εγώ φεύγω" επαναλαμβάνει συνέχεια όμως δεν πάει πουθενά και όταν το κάνει επιστρέφει πάντα στο ίδιο μέρος-στο δέντρο.
Ξεχνάει ή μάλλον επιλέγει να ξεχάσει.
Όταν κοιμάται βλέπει εφιάλτες αυτή τη σκοτεινή του πλευρά-τα όνειρά του.
Δεν θέλει να σκέφτεται, δεν θέλει να θυμάται, δεν θέλει να ξέρει..
Γιατί όταν "πραγματικά" σκεφτόμαστε συνειδητοποιούμε την λούπα της ζωής.
Ποιος είναι ο Γκοντό;
Τι είναι ο Γκοντό;
Γιατί περιμένουμε τον Γκοντό;
Τι περιμένουμε από τον Γκοντό;
Μήπως τελικά όλα αυτά που περιμένουμε είναι μέσα μας;
Κυριακή 3 Μαΐου 2015
