Την Πρωτομαγιά η ελληνική δημόσια τηλεόραση, προς τιμήν της, για να λέμε και και τα καλά, συμμετείχε στην παραγωγή ενός σημαντικού καλλιτεχνικού γεγονότος, του ''Κοντσέρτου της Ευρώπης'', που παρουσίασε η Φιλαρμονική ορχήστρα του Βερολίνου στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.
Την Ορχήστρα διεύθυνε ο μόνιμος αρχιμουσικός της Sir Simon Rattle και Σολίστ ήταν ένας Έλληνας, ο Λεωνίδας Καβάκος, ο οποίος θεωρείται ένας από τους πιο σημαντικούς βιολιστές παγκοσμίως.
Η δημόσια τηλεόραση κάλυψε σε ζωντανή μετάδοση το Κοντσέρτο από τη συχνότητα της NEPIT plus. Η συναυλία προβλήθηκε σε ζωντανή τηλεοπτική μετάδοση στην Ελλάδα, τη Γαλλία, τη Γερμανία, την Ιαπωνία, την Κίνα και τη Ν. Κορέα και διαδικτυακά σε όλο τον κόσμο.
Κάπου διάβασα, ότι τη συγκεκριμένη μετάδοση παρακολούθησαν περίπου 1 δισεκατομμύριο άνθρωποι παγκοσμίως.
Την ίδια περίπου στιγμή, ο Σάκης Ρουβάς πραγματοποίησε συναυλία στη Νέα Σμύρνη με τραγούδια του Θεοδωράκη την οποία παρακολούθησαν ζωντανά περίπου 15.000 άνθρωποι.
Για τον αριθμό των παρευρισκομένων στη συναυλία του κύριου Ρουβά, ενημερώθηκε όλη η Ελλάδα από όλα-σχεδόν-τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Τα δελτία ειδήσεων μάλιστα αφιέρωσαν μεγάλης χρονικής διάρκειας αφιερώματα στη συγκεκριμένη βραδιά. Δεν το κατακρίνω. Ο κύριος Ρουβάς ''πουλάει''.
Από την άλλη μεριά, πολύ μικρή μερίδα του τύπου ασχολήθηκε με τη συναυλία που ''πρωταγωνίστησε''-τα εισαγωγικά μπαίνουν γιατί σε ένα καλλιτεχνικό δημιούργημα, κατά την ταπεινή μου άποψη, δεν υπάρχουν πρωταγωνιστές-ένας Έλληνας ο κύριος Καβάκος. Όσον αφορά την ενασχόληση των τηλεοπτικών σταθμών και των δελτίων ειδήσεων τους, με τη συγκεκριμένη συναυλία ήταν ελάχιστη έως μηδαμινή. Και αναρωτιέμαι…
Πως γίνεται η δουλειά του κύριου Καβάκου να μην ''πουλάει'' στη χώρα του όταν ''πουλάει'' σε ένα δις θεατές παγκοσμίως;
Αν ''πουλάει'' η δουλειά του, δεν είναι ένα θέμα που θα έπρεπε να μας απασχολήσει σαν κοινωνία;
Μη βιαστείτε να με πείτε γραφικό ή ότι πάσχω από συναισθηματική και νοητική αρτηριοσκλήρωση, αλλά αν υπάρχουν κι άλλοι ''Καβάκοι'', που η δουλειά τους ''πουλάει'', η πολιτεία δε θα έπρεπε να ασχοληθεί λίγο πιο δυναμικά μαζί τους; Με λίγα λόγια, αν παράγεται πολιτισμός μέσω κάποιων ανθρώπων σε αυτή τη χώρα, η πολιτεία και τα μέσα μαζικής και μαζικότατης ενημέρωσης δε θα έπρεπε να σταθούν δίπλα σε αυτούς τους καλλιτέχνες προβάλλοντας τους;
Ο κύριος Καβάκος, αποδεδειγμένα λοιπόν ''πουλάει''. Όπως και ο κύριος Τερζόπουλος, ο οποίος ''γέμισε'' τα θέατρα της Ρωσίας.(Για το έργο του κύριου Τερζόπουλου, ας μην πούμε πόσοι τηλεοπτικοί σταθμοί ασχολήθηκαν, γιατί θα μελαγχολήσουμε…)
Γιατί λοιπόν δεν πουλάνε στη χώρα μας οι συγκεκριμένοι καλλιτέχνες ενώ ο κύριος Ρουβάς ''πουλάει'';Είναι θέμα της παιδείας της κοινωνίας μας; Είναι θέμα της εκπαίδευσης του λαού μας τα τελευταία πολλά χρόνια; Τι κάνει το ένα προϊόν να έχει εμπορική αξία παγκοσμίως και στη χώρα μας μηδαμινή, ενώ το άλλο να κάνει θραύση εντός των τειχών;
ΠΡΟΣΟΧΗ! Δε λέω ότι η καλλιτεχνική προσπάθεια του κύριου Ρουβά δεν άξιζε την προσοχή,την οποία έλαβε. Είναι ένας προβεβλημένος άνθρωπος, ο οποίος ''πράττει'' εδώ και πολλά χρόνια. Το αν οι εκτελέσεις του κριθούν καλλιτεχνικά άξιες, θα το κρίνει ο κόσμος, ο χρόνος και η ιστορία.
Αυτό που θέλω να επισημάνω είναι ότι η το έργο του κύριου Καβάκου ή του κύριου Τερζόπουλου ή του όποιου άλλου καλλιτέχνη, αθλητή, επιστήμονα-που μας κάνει να αισθανόμαστε περήφανοι, γιατί έτυχε να γεννηθούμε σε πολύ κοντινή απόσταση από αυτούς-θα έπρεπε να χαίρει αντίστοιχης προβολής.
Εκτός και αν ένα δις άνθρωποι ανά τον κόσμο είναι τελείως χαζοί και απαίδευτοι….
