«….Ελεήστε εξοχότατοι τον Χανς που σας διασκεδάζει
Ρίχτε του μια πενταρουλα
Είναι πολύ φτωχός ο φουκαράς
Θα σας παίξει πολλά τραγούδια
Ελεήστε τον….»
Τάσος Λειβαδίτης
Δυο χρόνια τώρα οι ηθοποιοί δημιουργούμε σε ένα εργασιακό περιβάλλον ζούγκλας. Δυο χρόνια τώρα η συλλογική μας σύμβαση δεν είναι σε ισχύ και αυτό αναγκάζει τον καθένα από εμάς με τις ισχνές του δυνάμεις να προσπαθεί να επιβιώσει σαν μονάδα. Όπου να’ναι κινδυνεύουμε το περιβάλλον αυτό να εδραιωθεί οριστικά. Φτάσαμε στο σημείο να μιλάμε για ωρομίσθιο των 3, κάτι ευρώ. Αυτό σημαίνει ότι ο ηθοποιός θα φεύγει από την παράσταση του με 6 η 7 ευρώ. Και αυτό δεν είναι το χειρότερο. Τώρα προχωρήσαμε και ένα βήμα παραπέρα. Συνάδελφος, μου « εξομολογήθηκε» ότι θα αρχίσει να παίρνει τα όποια ποσοστά έχει συμφωνήσει αφού πρώτα πληρωθούν τα έξοδα παραγωγής. Αυτό μεταφράζεται σε εθελοντική προσφορά εργασίας. Οι εταιρικοί θίασοι ανθούν μια που πέρα από το βιοποριστικό υπάρχει και η ανάγκη της έκφρασης και της δημιουργίας. Αυτό μεταφράζεται στο ότι πολλοί από εμάς βάζουν από τη τσέπη τους τα έξοδα παραγωγής και αν η παράσταση πετύχει εμπορικά όλο και κάποιο ίδρυμα θα βρεθεί να την καρπωθεί. Αρχίζω σιγά σιγά να ξεχνάω πως έζησα όλη μου τη ζωή – από τα 19 μου χρόνια που εργάζομαι σαν ηθοποιός – βιοποριζόμενη από αυτό το επάγγελμα.
Τη Δευτέρα 11 Μαΐου στις 12 το μεσημέρι έχουμε γενική συνέλευση στο θέατρο ΒΡΕΤΑΝΙΑ. Για όποιον το ξέχασε έχουμε ακόμα Σωματείο που οφείλει να διεκδικήσει τα δικαιώματα μας. Δεν πάει και τόσος καιρός που μιλούσαμε για κεκτημένα όχι για δικαιώματα. Μα το Σωματείο δεν είναι μια γενική έννοια. Είμαστε όλοι εμείς τα κάποιες χιλιάδες εγγεγραμμένα μέλη. Και αν δεν διεκδικήσουμε να γίνουμε ξανά επαγγελματίες θα παραμείνουμε στην υπάρχουσα κατάσταση για πολλά πολλά χρόνια ακόμα. Σας παρακαλώ ελάτε για να ξαναπάρουμε αυτό που κάποτε μας φαινόταν αυτονόητο. Ας μου κάνει επίλογο ο Μαγιακοφσκυ
ΞΕΛΑΣΠΩΣΤΕ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Το μέλλον δε θα’ρθει
Από μονάχο του, έτσι νέτο σκέτο
Αν δεν πάρουμε μέτρα και εμείς…………….
