Ο Κώστας Βουτσάς μπορεί να μετράει εξήντα οχτώ (!) χρόνια στο θέατρο, όμως ακόμα θυμάται την πρώτη φορά που πάτησε το σανίδι, κάνοντας έναν μεθυσμένο... Τότε δεν ήξερε ότι θα γίνει ηθοποιός, αλλά συνήθως έτσι συμβαίνει…
Τι με βάζετε τώρα να θυμάμαι… Έχουν περάσει εξήντα επτά, εξήντα οχτώ χρόνια. Ήμουν μαθητής στο Δεύτερο Γυμνάσιο Αρρένων Θεσσαλονίκης - έχουν δώσει μάλιστα το όνομά μου στο θέατρο του σχολείου σήμερα. Ένα καλοκαίρι με είχαν στείλει σε μια κατασκήνωση να προπονηθώ, επειδή ήμουν αθλητής. Εκεί έκαναν θέατρο. Σκηνοθέτης ήταν ο Τάκης Τζουμάκας, που αργότερα άλλαξε το όνομά του και το έκανε Βορινός. Έτυχε να δω μια πρόβα τους μια μέρα, όπου ένας έκανε τον μεθυσμένο κι εγώ του έλεγα: « Έτσι κάνουν τον μεθυσμένο, βρε;». Το είπα, το ξαναείπα, μου λέει ο Τζουμάκας τελικά: «Πήγαινε κάν’ το εσύ». Ανέβηκα κι εγώ τότε, τους άρεσα και πήρα το ρόλο.
Τη μέρα της παράστασης με χειροκροτούσαν, μετά με σταμάταγε ο κόσμος στο δρόμο και μου έλεγε « μπράβο». Βέβαια εγώ όλο αυτό το έκανα για πλάκα, ούτε που είχα ιδέα από θέατρο. Ούτε άγχος ούτε τίποτα, μετά άρχισαν οι αγωνίες, όταν μπήκα στη δουλειά... Εγώ βασικά ήθελα να γίνω γεωπόνος ή χημικός, αλλά τελικά έδωσα εξετάσεις στη δραματική σχολή. Δυο φορές με έκοψαν. Δεν ξέρω γιατί. Μου είπαν να πάω να δουλέψω σε τράπεζα, ότι δεν κάνω για ηθοποιός. Όμως έγινα, το θέατρο με τράβηξε στην αγκαλιά του. Έτσι συνήθως συμβαίνει, ξέρετε…
Τετάρτη 13 Μαΐου 2015
Α.Κ.
