Τιμή και δόξα σ' αυτούς που φεύγουν νωρίς. Σ' αυτά τα σοφά πλάσματα, που δεν καταδέχονται σκόνη, πάνω σε ταλέντο που λαμποκοπάει. Η μοναδική Συλβί Γκιλέμ, μια από τις σπουδαιότερες χορεύτριες όλων των εποχών, υποκλίνεται για τελευταία φορά, στο Ηρώδειο, στις 3 και 4 Ιουνίου.
Μετά από 35 χρόνια ένδοξης πορείας στη σκηνή, αυτή η μοναχική και απρόβλεπτη μάγισσα, αφού απέδειξε πως δεν φοβάται τίποτε, πως ξέρει να απαιτεί, να διεκδικεί και να μάχεται, πως απεχθάνεται τη μετριότητα και τους συμβιβασμούς, πως γεννήθηκε για τα δύσκολα, επιλέγει να μας αποχαιρετήσει, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών, με το «Life in Progress».
Σταματά να χορεύει την κατάλληλη στιγμή, άραγε; Η απάντηση είναι, ναι. Μόνο εμείς οι ίδιοι, ξέρουμε πότε είναι η στιγμή, να κλείσουμε τα φώτα. Ο εαυτός μας αποφασίζει και εμείς ανήκουμε μόνο σ' εκείνον.
Αυτό ακριβώς της έλεγε πάντα, ο πολύτιμος φίλος, συνεργάτης και μέντοράς της, ο Νουρέγιεφ, "ο τελευταίος Θεός του χορού", όπως τον χαρακτήριζε.
Κάποτε είπε: "Για να επιβιώσω και να ανοιχτώ στον κόσμο, πρέπει να σπάσω τον τοίχο της ανοησίας που στέκεται στο δρόμο μου και ποτέ να μην κοιτάξω πίσω".
Η απαιτητική Γκιλέμ, λατρεύει το "όχι". Και το λέει συχνά. "Μiss No" είναι το παρατσούκλι της, γιατί δεν κάνει ποτέ, αυτό που θέλουν οι άλλοι για εκείνην.
4 Ιουνίου, η ντίβα γράφει μόνη της το "τέλος", στην Αθήνα.
Ποιος ξέρει πόσες "αρχές", έχει ήδη σχεδιασμένες στο υπέροχο κεφάλι της...
Real news 31.5.2015
