Γιατί υπάρχουν queer βραβεία; Υπάρχει queer θέατρο; Όχι. Υπάρχει θέατρο. Και το θέατρο, ως οφείλει, ασχολείται με όλες τις εκφάνσεις της ανθρώπινης ύπαρξης. Μια πτυχή εκ των οποίων είναι και τα κοινωνικά αλλά και προσωπικά ζητήματα των ΛΟΑΤ ατόμων. Ο θεσμός των βραβείων queer θεματολογίας έχει ξεκινήσει ως ακτιβιστικός. Στόχος του είναι να αναδείξει τη διαφορετικότητα, ως αφετηρία για την(ίσως κάποτε) ισότητα. Διότι η θεμελίωση της ισότητας περνα μέσα από τη τεκμηρίωση της διαφορετικότητας. Κι αυτό απαιτεί ορατότητα.
Οι διακρίσεις που υφίστανται τα ΛΟΑΤ άτομα είναι τέτοιες που το θέατρο δεν θα μπορούσε να μείνει ούτε αδιάφορο ούτε αμέτοχο. Το θέατρο (όχι ως ακτιβισμός, αλλά ως Τέχνη) διαδραματίζοντας έναν δικό του κοινωνικό ρόλο, μέσα από τις δικές του διαδρομές έχει να προσφέρει πολλά. Μπορεί να πρωταγωνιστήσει στον κοινωνικό διάλογο αναδεικνύοντας τα σοβαρά κοινωνικά ζητήματα γύρω από το θέμα της ομοφυλοφιλίας και της ταυτότητας φύλου. Όπως υπάρχει ρατσιμός και ξενοφοβία, υπάρχει ομοφοβία, τρανσφοβία, βία... Υπάρχουν κοινωνικές ανισότητες εγκληματικού βαθμού. Υπάρχουν αθώα θύματα βάρβαρων εγκληματικών πράξεων. Υπάρχουν ηθικοί και φυσικοί αυτουργοί. Ειδικά για τα τρανς άτομα θέλω να επισημάνω ότι το ζήτημα επείγει καθώς βιώνουνσχεδόν καθημερινά έναν ανελέητο κοινωνικό... διωγμό, θα έλεγα.
Η ελληνική πολιτεία, παρά τις καταδικαστικές αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις, υπακούοντας στις επιταγές της σκοταδιστικής και βαθεια υποκριτικής εκκλησίας, δεν έχει νομοθετήσει ακόμαυπερ του συμφωνου συμβίωσης, του γάμου, της τεκνοθεσίας, της ταυτότητας φύλου. Ζητήματα ισονομίας αυτονόητα για πολλές χώρες της Ευρώπης,στην οποία κατα τ’ άλλα καταβάλουμε με αίμα προσπάθειες για να παραμείνουμε. Θυμίζω το πρόσφατο δημοψήφισμα της Ιρλανδίας υπέρ του γάμου ομόφυλων ζευγαριών. Ένα δημοψήφισμα που ενώ κακώς έγινε, καθώς το αυτονόητο της ισότητας δεν είναι διαπραγματεύσιμο, μας έδειξε οτι μια συντριπτική πλειοψηφία Ευρωπαίων πολιτών πιστεύει στην αξία της ισότητας και την διεκδικεί.
Η χθεσινή διοργάνωση των 4ων QUEER THEATRE AWARDS μπορεί να έγινε στα πλαίσια των ακτιβιστικών εκδηλώσεων του Athens Pride week, όμως ήταν μια αμοιγώς θεατρική γιορτή. Χθες, βραβεύσαμε πάνω απ΄ όλα θεατρικές παραστάσεις. Στο κατάμεστο θέατρο Βικτώρια, η λάμψη περίσσεψε. Η συγκίνηση διαδέχτηκε το γέλιο και όλοι εμείς που κάνουμε θέατρο ενώσαμε τις φωνές μας. Διότι αυτά που μας ενώνουν είναι περισσότερα απ αυτά που μας χωρίζουν.
Εαν δεν προηγηθεί το ΕΜΕΙΣ και παραμεριστεί το ΕΓΩ, δενυπάρχει μέλλον για κανέναν μας. Και γι αυτό ήταν τιμή για μένα, τόσο η ανάθεση της σκηνοθεσίας της εκδήλωσης των βραβείων, όσο και η βράβευση του FIT (Βραβείο Κοινού). Διότι όπως αναδεικνύεται και στοFIT, η πολυχρωμία στη ζωή, η αποδοχή και ο αλληλοσεβασμός είναι προαπαιτούμενα της συνύπαρξης.Θα πρέπει κάποτε να καταλάβουμε ότι εαν δεναναγνωρίσουμε τη συνθετότητα των πραγμάτων, η ζωή μας δεν θα γίνει ποτέ εύκολη. Πρέπει να θεμελιωθεί μια νέα συνειδητότητα. Κι αυτή περνάει μέσα από εμάς τους ίδιους και ισχύει για ολόκληρη την κοινωνία.
Πολλά συγχαρητήρια σε όλους τους υποψήφιους και τους βραβευμένους. Ένα μεγάλο ευχαριστώ στο περιοδικό ANTIVIRUS, το GITV, το gkoultoura.gr, το Αthens Pride και σε όλους τους συνεργάτες μου που δούλεψαν σκληρά γι αυτό το αποτέλεσμα που με κάνει τόσο περήφανο.
Τρίτη, 9 Ιουνίου 2015
