Θυμάμαι πόσο σοκαρισμένη είχα βγεί από την αίθουσα, βλέποντας, πριν από πολλά χρόνια την ''Χαμένη τιμή της Καταρίνα Μπλουμ'' . Ξαναείδα τώρα, στο ''Δώμα'', τον φασισμό ολοζώντανο μπροστά μου, μέσα από την ιστορία μιας στριπτηζέζ, στο Σίδνει. Ένα βράδυ καρναβαλιού, η Τζίναγνωρίζει τον Ταρίκ, με τον οποίο περνάει τη νύχτα. Το επόμενο πρωί, σε όλα τα μέσα, παρουσιάζονται ως βασικοί ύποπτοι για το τρομοκρατικό χτύπημα που έγινε στην καρδιά της πόλης. Οι δράκουλες των ΜΜΕ, την χρίζουν τρομοκράτισσα. Δημοσιογράφοι- εισαγγελείς, παρουσιαστές-εκτελεστές, διατεταγμένες υπηρεσίες, εκφασισμός σε απευθείας συνδέσεις, ΜΜΕ-δήμιοι, προαποφασισμένα ''εγκλήματα'', διαπομπεύσεις, κατασκευασμένες ειδήσεις και καταδίκες χωρίς στοιχεία, συνθέτουν την κόλαση του δυνατού πολιτικού έργου, εμπνευσμένου από το μυθιστόρημα "Αγνωστη Τρομοκράτισσα" του Richard Flanagan. Η ηλεκτρονική μουσική της Λένας Πλάτωνος, οι πρωταγωνίστριες Ελένη Ευθυμίου και Βασιλική Τρουφάκου, που σκηνοθέτησαν την παράσταση, τα εκπληκτικά βίντεο του Ευτύχη Ευθυμίου και τα κατάλευκα σκηνικά (λευκά κελλιά; άδειες αίθουσες ανακρίσεων; προθάλαμοι ''αυτοκτονιών'';), μας υποδέχονται στον εφιάλτη μιας πραγματικότητας, που κινδυνεύουμε να συνηθίσουμε.
Οι New York Times, αναφέρθηκαν στο βιβλίο, λέγοντας ότι πρόκειται για ''έναν λαμπρό στοχασμό του κόσμου μετά την 11η Σεπτεμβρίου, έναν παγκοσμιοποιημένο κόσμο, όπου ο φόβος συνιστά πολύτιμο αγαθό τόσο για τους τρομοκράτες όσο και για τις κυβερνήσεις, όπου οι φήμες και η παραπληροφόρηση κάνουν το γύρο της υδρογείου με το ανοιγόκλειμα ενός ματιού''
REAL NEWS
