Τι κάνεις, Νίκο Δαφνή; Παιδιά, σκυλιά, ηθοποιία, σκηνοθεσία, όλα καλά;
Κατά τα άλλα, που λέμε, καλά; Μπράβο, Νίκο Δαφνή. Πολύ χαίρομαι για σένα και πολύ χάρηκα που διάβασα την κριτική σου (και καλά, ε!) στο Αθηνόραμα για το έργο μου «Οι εκτελεστές» και την παράσταση που είδες. (Δεν σου απαντάω στο ΑΘΗ γιατί εκεί μέσα έχουν μια…ιδιότροπη δημοκρατία.)
Αρχίζεις πολύ ωραία. «Το έργο το ήξερα.» Ήξερες την υπόθεση; Είχες ακούσει ή το είχες διαβάσει ή το είχες δει ως ξενέρωτος θεατής και δεν είχες καταλάβει ΓΡΙ τι διάολο έργο είναι; ΤΙ ήξερες; Να σου πω εγώ; Την ΤΥΦΛΑ σου ήξερες. Και συνεχίζεις – χωρίς να μας το κρατάς κρυφό! – «το θεωρώ απ΄τα κατώτερα –δική μου υπογράμμιση – «του ΠΑΛΑΙ ΠΟΤΕ»(!) σημαντικού συγγραφέα.» Τι λέτε, κύριε Νίκο Δαφνή! Αν έχω γράψει και ανώτερα έργα, τότε, κύριε βαλάκα Νίκο Δαφνή, έχεις να κάνεις με ΜΕΓΑΛΟ Έλληνα θεατρικό συγγραφέα. Γιατί; Απλό. Γιατί οι «Εκτελεστές» είναι από τα καλύτερα έργα – ΣΗΜΕΡΑ – του παγκόσμιου ρεπερτορίου! Διαφωνείς, ε; Καλά κάνεις. Επειδή εσείς , οι φοβερά ξενόγλωσσοι (!), Έλληνες του θεάτρου , δεν ΞΕΡΕΤΕ να διαβάζετε ένα έργο και να έχετε την ΓΝΩΣΗ να το κρίνετε, παρά μόνο να ανεβάζετε ΞΕΝΑ έργα, για τα οποία έχετε διαβάσει κριτικές και αναλύσεις, κι όταν το σκηνο-θετείτε (η Σχολή της Τροχαίας θα σας έκανε μεγάλη τιμή να σας δεχόταν ως Επίτιμα μέλη…), το κατακρεουργείτε! Αυτός είναι και ο πλέον σημαντικός λόγος που δεν έρχομαι στις παραστάσεις σου – και σε άλλων σαν κι εσένα . Γιατί είμαι σίγουρος ότι ΔΕΝ θα παρακολουθήσω το έργο που έγραψε ο συγγραφέας, αλλά το «έργο» που εσείς, οι αυτοβούλως θεόπνευστοι, του γαμάτε την ουσία του.
Και δε μου λες, Νίκο Δαφνή, δηλαδή για πόσο «πάλαι ποτέ» με έχεις; Νεκρό; Ναι, ίσως νεκρός να είμαι. Αλλά, μεγαλοβαλάκα Νίκο Δαφνή, δεν είμαι πεθαμένος! Έχω ΜΕΓΑΛΟ έργο πίσω μου – και το αγνοείς ως απαίδευτος! – και έχω και άλλο, επίσης ΜΕΓΑΛΟ έργο, στα τωρινά χρόνια. Το γνωρίζεις; Άσε… Εκατό χρόνια από τον θάνατό ΣΟΥ, τα έργα μου θα παίζονται σαν να τα έχω γράψει εκείνη τη χρονιά.
Όσο για το άλλο, να σου πω: τζάμπα σάλιο…. με την κρίση που περνάμε, δεν βλέπω η σκηνοθέτης να κάνει άλλο σήριαλ.
Θα συμφωνήσω μαζί σου για τους ηθοποιούς. ΝΑΙ! Είναι άξιοι, ταλαντούχοι, δυναμικοί κι εύχομαι να κάνουν την φοβερή έκπληξη - μέσα στις σωρό μαλακίες που ανεβάζουνε, σωρό απαίδευτοι κι απελπισμένοι. ( Σαν εσένα, δηλαδή… Έχουν πρότυπα τα παιδιά!)
Άφησα για τελευταίο, την πιο ωραία βαλακία που ξεστόμισες: συμβουλεύεις την σκηνοθέτιδα, πως έπρεπε να «θυσίαζε» λίγο κείμενο για να – πώς το λες γαμώτο, είναι μεγαλοφυές! – να «εξωράιζε» ( τι λες ρε βαλάκα!), «κάποια σημεία του έργου από τον έντονο λαϊκισμό του»!!! (Δεν σχολιάζω σκέψη και συντακτικό και γραμματική….)
Τιμωρείς Εσύ (!) , την μαλώνεις με τον δάκτυλο ΕΣΥ, επειδή ΣΕΒΑΣΤΗΚΕ το κείμενό μου; Τι λες, ρε μεγάλε ΚΡΙΤΗ, Νίκο Δαφνή; Εγώ θα σου συνιστούσα να άφηνες το ηθοποιηλίκι και την σκηνοθετίτιδα και να έγραφες θεατρικά έργα. Τώρα - ως «πάλαι ποτέ» πλέον εσύ, ΟΧΙ ΕΓΩ - σκέψου και λίγο το Ελληνικό θέατρο, γαμώτο! Μην το στερήσεις από την θεατρική σου ιδιοφυία!. Γράψε ΔΙΚΑ ΣΟΥ έργα, βαλάκα, ΟΧΙ να γαμάς τα έργα των άλλων συγγραφέων, που τυχαίνει να είναι Δάσκαλοι. (Δικοί σου και του Γένους.)
Πώς τελειώνεις ; Α, ναι… «Μη μου κακοκαρδίδεσαι», ε;
Γι αυτό κι εγώ θα τελειώσω με ανέκδοτο. Λέει ο οδοντογιατρός σε έναν ασθενή που παραπονιέται ότι βρωμάει το στόμα του. «Έχεις καμιά γέφυρα;» Κι ο μαλάκας ο ασθενής λέει «ναι, έχω μια γέφυρα.» Και του λέει ο γιατρός: « Δεν κοιτάς μήπως χέζει κανείς ΚΑΤΩ ΑΠ΄ ΤΗΝ ΓΕΦΥΡΑ;»
Γεια σου, Νίκο Δαφνή
Με συναδελφικούς, ειλικρινείς , ειλικρινέστατους χαιρετισμούς
Γιώργος Σκούρτης
Υ.Γ. Άσχετο; Ισως… Διάβασα σε συνέντευξη του εξαίρετου θεατρικού συγγραφέα Μάριου Ποντίκα ότι η κυρία σκηνοθέτης, Κατερίνα Ευαγγελάτου, του απαγόρεψε να πάει στις πρόβες! Σε ΠΟΙΟΝ; Στον συγγραφέα του έργου! Και πατέρας της είναι ο Δάσκαλος Σπύρος Ευαγγελάτος. Αυτά της έμαθε; Να μην σέβεται τον συγγραφέα; Και ποιος θα μείνει στην Ιστορία του Ελληνικού θεάτρου; Ελάτε, μην ντρέπεστε, πέστε το….
ΧΩΡΙΣ συγγραφέα το θέατρο είναι νεκρό.
